هوش مصنوعی: ای سکندر، تو چه دولتی داری که هر لحظه صفات نیکویت از زبانم می‌ریزد و مانند صد چشمه حیات، وجود مرا سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: به محض اینکه مقدر شد که خانه و کاشانه‌ات آباد شود، بلبل نیز آواز و غزلی برای آن باغ و سرای من آورد.

هوش مصنوعی: در زمانی که تو هستی، ابرها به طور بلند می‌گویند که این زمان هیچ ارتباطی با دریا و عمان ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که دلیرانی چون تو به میدان زندگی نگاه می‌کنند، می‌گویند که رقابت و تلاش در این دنیا کار آسانی نیست و من نمی‌توانم در این عرصه به خوبی بدرخشم.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به مقام والای پیامبر اسلام، حضرت محمد (مصطفی) دارد. شاعر در اینجا به خدمتی که به پیامبر انجام می‌دهد اشاره می‌کند و می‌گوید که گاهی اوقات آسمان از او (همان پیامبر) تقدیر و ستایش می‌کند و گاهی دیگر از سلمان، که یکی از صحابه نزدیک پیامبر است. به طور کلی، شعر نشان‌دهنده عظمت و محبت نسبت به پیامبر و همراهان اوست.

هوش مصنوعی: از دیگران دربارهٔ حال و زمانه بی‌ثبات من نپرسید، زیرا خودم هم نمی‌دانم چرا اوضاع این‌گونه نابسامان است.

هوش مصنوعی: من از سفره‌ی نعمت او یک لقمه نان می‌خورم، اما دل من در این حال به شدت دچار درد و رنج است.

هوش مصنوعی: هر کس که با او درباره قصه‌ام صحبت می‌کنم، از من روی برمی‌گرداند. در نهایت، این سرنوشت من است که به دور خود می‌چرخد و سرگردان است.

هوش مصنوعی: من مشکلاتم را به تو خواهم گفت تا با مهربانی‌ات، این مشکلات برایم آسان‌تر شوند.

هوش مصنوعی: من کمبود مال و ثروت و داشتن خانواده و اولاد را احساس می‌کنم؛ ناگهان بر من فشار مالی و دشواری افتاد و به خاطر قرضی که دارم، بی‌نوا و سرخورده شدم.

هوش مصنوعی: این زمان بر من زندگی در سرزمین ایران سخت و غیرممکن شده است. باید یا به سرزمین سقسین بروم یا به هندستان.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره دارد که من (شاعر) تلاش می‌کنم خود را مانند ماه زیبا و درخشان نشان دهم، در حالی که در واقع گنج و ثروتی ندارم. بنابراین برای پنهان ماندن از بی‌پولی و فقر، مجبورم تا خود را به شکل و شمایل دیگری درآورم.

هوش مصنوعی: من مانند شاخه‌ای از درخت رغبت و امید به پوششی دارم و در حالتی ناپایدار به دنبال برگی هستم تا خود را بپوشانم و عریان و بی‌پناه نمانم.

هوش مصنوعی: وقتی که اجازه من برای کسب درآمد و سود را گرفتند، راهی که معمولاً برای ثبت و حسابرسی در دیوان وجود داشت، از دست من رفت.

هوش مصنوعی: پس از این، دیگر از من هیچ بهره‌ای نخواهید برد اگر از ریشه و اصل من کاملاً جدا شوید، و حتی اگر به تعداد صد بار هم خانه و کاشانه‌ام را از من بگیرند.

هوش مصنوعی: هر کسی آرزو می‌کند که طلا به دست بیاورد و دندان‌هایش را از تو بگیرد. ای عزیزان، کاش که طلا و دندان‌هایم متعلق به خودم بودند.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که افراد ثروتمند و زورمند به راحتی حقوق و دستاوردهای دیگران را نادیده می‌گیرند و آن‌ها را زیرپا می‌گذارند. گویا شاعر از خداوند درخواست می‌کند که آنچه را که از اوست، از این افراد ظالم بگیرد تا به او بازگرداند.

هوش مصنوعی: با هر روش و به هر دلیلی که شده، لطفی کن و رحمتی نازل کن، چون این افراد به من زحمت می‌دهند.

هوش مصنوعی: امروز متوجه شدم که فردا صبح هر کسی که بخواهد، می‌تواند در زندان من را پیدا کند.

هوش مصنوعی: ای خدا، مانند موسی، مصطفی را یاری کن و او را به معجزه‌ای شگفت‌انگیز برسان. همچنین از دست فرعون و پیروانش مرا نجات بده.

هوش مصنوعی: این دعا که از جانب پاکان و مقدسین صادر شده است، همیشه با روح تو همراه خواهد بود و به عنوان دعایی مستمر برای جان من خواهد ماند.