قطعه شمارهٔ ۲
خواجه از فرط بزرگی همچو *** شد که دماغ
لاجرم بهر بزرگان *** نجنباند ز جا
راستی وضع بزرگی*** من دارد که او
چون ببیند کودکی از دور برخیزد به پا
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ساوهسرا
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خواجه از فرط بزرگی همچو *** شد که دماغ
لاجرم بهر بزرگان *** نجنباند ز جا
هوش مصنوعی: خواجه به خاطر بزرگی و مقامش به اندازهای عظیم و بزرگ شده بود که حتی دیگران هم در برابر او جرات نمیکردند حرکت کنند و از جایشان تکان بخورند.
راستی وضع بزرگی*** من دارد که او
چون ببیند کودکی از دور برخیزد به پا
هوش مصنوعی: وضع بزرگی به گونهای است که وقتی بزرگتری کسی را از دور ببیند، به احترام او قدردانی میکند و بلند میشود.
حاشیه ها
1394/11/15 12:02
مجید
منظور از ستاره ها در این شعر چیست؟