هوش مصنوعی: تاجی که به پادشاهان می‌دهد، نشانه‌ای از قدرت و سلطنت اوست. آب تیغ او، یعنی خون و جنگی که او به راه می‌اندازد، باعث رشد و رونق مملکت می‌شود و سرزمین همیشه سرسبز و شاداب باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف قدرت و سخت‌دلی شخصیت‌ها اشاره دارد. در اینجا، رای و عقل او مانند زین طلایی بر اسب صبح‌گاهانه است که نشان از زیبایی و روشنایی دارد. از طرف دیگر، قهر و خشم او به مانند نشانه‌ای از کین و دشمنی بر ران‌های اسب سیاه شب است. به طور کلی، این تصویر از تضادهای میان روشنایی و تاریکی، زیبایی و خشونت خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای در حال حرکت از نور شمشیر او تنها یک پرتو به حساب می‌آید. دریاهای بیکران از باغ‌های طبع او فقط یک قطره شبنم هستند.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و سفید این معشوقان چون رنگ روشن صبح است که در مقابل تاریکی و سیاهی موهایشان می‌درخشد، همچون پرچم پیروزی که در تاریکی شب به اهتزاز درآمده باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که شور و هیجان به اوج می‌رسد، صدای تلاش و کوششی که در گوشش طنین‌انداز می‌شود، شادی و خوشحالی بیشتری به او می‌بخشد نسبت به صدای نغمه‌هایی که نوسان دارند.

هوش مصنوعی: در محیطی با مقام و جایگاه بلند مانند جمشید، تواضع و فروتنی باید وجود داشته باشد و دست دراز کردن به سمت آن مقام، نشان‌دهنده ادب و احترام است.

هوش مصنوعی: دست خداوند که قدرتش را به اوج اعتبار رسانده‌اند، عدالت را به گونه‌ای استوار و منطقی به پیش می‌برد.

هوش مصنوعی: جهان مانند یک گلور یا جواهری در دست چرخ فلک است و روز و شب همچون یک حلقه به دور آن می‌چرخند.

هوش مصنوعی: شخصی که در مقام و جایگاهش، بلقیس دوم نامیده می‌شود، به قدری والا و معصوم است که محل تولدش در جایگاه‌های مقدس و معنوی، بالاتر از آن مهدی است که مریم در آن متولد شده است.

هوش مصنوعی: او به من نیکویی کرده و این لطف تنها به من محدود نمی‌شود، بلکه شامل همه مردم جهان است.

هوش مصنوعی: نیمه‌ای از طلا را به عنوان نماینده پرداخت کردند و به ازای آن براتی گرفتند که نشان‌دهنده پیش‌پرداخت یا مبلغ پیشین است. به عبارت دیگر، این وجه اولیه است که باید در نظر گرفته شود.

هوش مصنوعی: می‌خواهند بعد از دو ماه پولی که به من داده‌اند را پس بگیرند، و من از این پول اگر چیزی باقی مانده باشد فقط یک درهم دارم.

هوش مصنوعی: بر من چیزی از دارایی باقی نمانده و تنها در حساب دیوان من مبلغی مانده است که آن هم به خاطر قدرت و تصمیم‌گیری حاکم است.