هوش مصنوعی: عزیزم، عاشقانه‌ام، هدف تیر کمان ابروی توست که اندوهی که از عشق تو در دل دارم، به راحتی با هر کسی تحمل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دل من مانند رشته‌ای از تارهای مشکی زلفی است و جانم به این رشته گیسو آویزان است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند زیبایی را تنها در مو و گیسوان ببیند، زیرا آنچه من از جذابیت او دیده‌ام، فقط یک رشته مو است.

هوش مصنوعی: هر لحظه زیبایی تو، شکل و صورت تازه‌ای دارد و به همین دلیل در توصیف آن، هر بار کلامم حالتی متفاوت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو با ناز و عشوه به ابروی خود می‌کنی، و واقعاً این ناز به صورت همه افراد می‌رسد، اما برای کسی که ابرویی به زیبایی تو دارد، این ناز خاص و جذاب‌تر است.

هوش مصنوعی: به تماشا نگاه نکن که در چشمان من خبر از زیبایی و تازگی است؛ بلکه هر جا که گلی تازه و شاداب پیدا کنی، این شگفتی در آنجا وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر ای دل، به سختی‌ها و غم‌ها برسی، در کوی رضایت و خوشنودی، منزل بگزی که آنجا مکانی امن و آسوده است.

هوش مصنوعی: در این مسیر، سلمان را نمی‌توان سرزنش کرد، زیرا این درد و رنج بر زندگی تو از هر طرف نازل شده است.