هوش مصنوعی: نه از حال دل بی‌خبران خبری هست، نه از اوقاتی که به سوختگان درد جگر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به من گفته‌ای که باد صبا پیامی از تو خواهد آورد. اما این خبر را فقط به کسی بگو که در شبش از سحری بهره‌مند است و منتظر بیداری است.

هوش مصنوعی: در دل شب‌ها، وقتی تنها هستم و دوری‌ات را حس می‌کنم، درد و رنجی را احساس می‌کنم که نمی‌خواهم درباره‌اش با تو صحبت کنم، زیرا مسأله‌ای پر دردسر است.

هوش مصنوعی: تمام توجه من به توست، اگر گاهی نگاه به سوی تو نکنم، این فقط یک نگاهی است.

هوش مصنوعی: ای دل، از دنیای مادی خارج شو و حتی یک قدم بیرون بگذار، به امید دیدار کوی محبوب، که این سفر خوشایند و مبارکی است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به تو احترام نگذارد و خاک زیر پايت را ندارد، به اعتقاد همگان، نادید است و بینایی ندارد.

هوش مصنوعی: تو تنها کسی هستی که سلمان را درک می‌کنی و هیچ‌کس دیگری در این دنیا نمی‌تواند به خوبی تو او را بفهمد.