گنجور

غزل شمارهٔ ۳۵

مرا ز هر دوجهان، حضرت تو، مقصود است
که حضرتت به حقیقت، مقام محمود است
دریچه نظر و رهگذار خاطر من
جز از خیال تو، بر هرچه هست، مسدود است
اگر ز دل غرض توست صبر، معدوم است
وگر مراد تو از من وفاست، موجودست
صبا ز رهگذر کوی توست، غالیه سا
بس است باد صبا را، اگر همین سود ست
به چهره، خاک درت را نمی‌دهم زحمت
از آنکه چهره به خوناب دیده، پالودست
پناه بر دل من، به سایه زلفت
چه سایه‌ایست که بر آفتاب ممدود است؟
به بندگی، از ازل، با تو بسته‌ام عهدی
چگونه ترک کنم عادتی که معهود است؟
ز شوق بزم تو در دیده و دل سلمان
مدام، اشک صراحی و ناله عودست

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ساوه‌سرا

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مرا ز هر دوجهان، حضرت تو، مقصود است
که حضرتت به حقیقت، مقام محمود است
هوش مصنوعی: من از هر دو جهان فقط به وجود تو اهمیت می‌دهم، زیرا حقیقتاً مقام و منزلت تو بسیار والاست.
دریچه نظر و رهگذار خاطر من
جز از خیال تو، بر هرچه هست، مسدود است
هوش مصنوعی: چشم و دل من تنها به یاد تو باز است و هر چیز دیگری برایم بسته و بی‌معنی است.
اگر ز دل غرض توست صبر، معدوم است
وگر مراد تو از من وفاست، موجودست
هوش مصنوعی: اگر صبر تو به خاطر نیت و هدفی از دل تو باشد، در حقیقت وجود ندارد؛ اما اگر خواسته و آرزوی تو از من وفاداری باشد، آن وفاداری وجود دارد.
صبا ز رهگذر کوی توست، غالیه سا
بس است باد صبا را، اگر همین سود ست
هوش مصنوعی: باد صبا از مسیر کوی تو می‌وزد، و برایم بوی خوش غالیه کافی است، اگر همین احساس را داشته باشم.
به چهره، خاک درت را نمی‌دهم زحمت
از آنکه چهره به خوناب دیده، پالودست
هوش مصنوعی: به خاطر چهره‌ات، هیچگاه نمی‌خواهم خاک را به تو بدهم، زیرا چهره‌ات به خاطر اشک‌ها و غم‌ها، نیاز به پاکی دارد.
پناه بر دل من، به سایه زلفت
چه سایه‌ایست که بر آفتاب ممدود است؟
هوش مصنوعی: به دل من پناه می‌برم، زیرا چه سایه‌ای بر آفتاب می‌افکند که تنها زیر زلف‌های توست؟
به بندگی، از ازل، با تو بسته‌ام عهدی
چگونه ترک کنم عادتی که معهود است؟
هوش مصنوعی: از آغاز، من به بندگی تو عهدی بسته‌ام. چگونه می‌توانم عادتی را که برایم معمول شده، ترک کنم؟
ز شوق بزم تو در دیده و دل سلمان
مدام، اشک صراحی و ناله عودست
هوش مصنوعی: سلمان به خاطر عشق به محفل تو همیشه در چشمانش اشک و در دلش ناله‌ای مانند صدای عود دارد.

حاشیه ها

1399/08/01 05:11
کاظم ایاصوفی

بیت ششم مصراع اول پناه برد دل من درست است