هوش مصنوعی: زیبایی و جادوی زلف تو در ذهن من مشغله‌ای ایجاد کرده و کار مرا به جایی رسانده که فقط تحت تاثیر زلف تو هستم. زلف تو مرا به زمین انداخته و unable به حرکت کرده.

هوش مصنوعی: یک قطره خون از دل ما در چشمانمان باقی مانده است و آن را نیز به دریا می‌اندازیم.

هوش مصنوعی: سایه‌ای که همچون خودم در پی من حرکت می‌کند، به قد و قامت من طعنه می‌زند و روح بی‌جانم را می‌سازد.

هوش مصنوعی: گوزن به محض اینکه بوی تو را از باد حس کرد، مشک را در دشت جا گذاشت.

هوش مصنوعی: به من قول داد که امروز کار را انجام دهد، اما دوباره امروز را به فردا موکول کرد.

هوش مصنوعی: بزرگی وجود داشت که غم‌های دوست را شکار می‌کرد و ما را از میان تمام کسانی که بودند، انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: عطر آن شراب من را از مسجد بیرون کشید و به سوی میخانه مسیحی فرستاد.

هوش مصنوعی: پیر ما، عالم مسجد، مسیر خود را تغییر داد و به سمت کوچه مسیحی‌ها رفت.

هوش مصنوعی: سلمان در طول عمرش، در میکده گم شده و در نهایت به همان مکان و حالتی که بود، برگشت.