هوش مصنوعی: ای بخت نیکو، دوباره آمده‌ای، همچون روزی که جان به بدن زنده می‌شود و فرصتی برای تجدید جشن و شادی فراهم می‌آید.

هوش مصنوعی: چشمان تو همچون شمشیری تیز و نافذ است و لب‌های شیرینت بسان قند می‌باشد. آیا با نیت خاصی آمده‌ای یا فقط برای چک کردن احوال من؟

هوش مصنوعی: عاطفه‌ای قدیمی و عمیق در وجود من وجود دارد که مانند نوروز، روز به روز درخشان‌تر می‌شود و به من احساس عظمت و بزرگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر گرفتار چه چیزی هستی و چرا دیگران را تحت فشار قرار می‌دهی؟ بگذار شکار خود آزاد باشد، او خود به سمت تو خواهد آمد اگر با عشق و اراده او را بخواهی.

هوش مصنوعی: بگو هر بلا و ناراحتی که باشد، من هیچ سهمی از آن ندارم. زیرا تیری که از سمت دوست به من اصابت کند، خود نشانه‌ای از سعادت و خوشبختی است.

هوش مصنوعی: ای دل! با تمام درد و رنج خود، زندگی کن، زیرا در روز تولدت، با خون دل به دنیا آمدی.

هوش مصنوعی: من سال‌ها در دینی و عبادت و زهد در صومعه نشستم، اما هیچ نتیجه‌ای نگرفتم و هیچ کاری از من ساخته نشد، تنها به امید دیدار تو بودم.

هوش مصنوعی: ما تصمیم گرفته‌ایم که در دنیای شادی و شیدایی غرق شویم و از این عادت و رفتارهای خسته‌کننده دوری کنیم.

هوش مصنوعی: اگر بخت با تو یار نباشد، تلاش و کوشش تو بی‌فایده خواهد بود. سعی و تلاش نکن، چون نتیجه‌ای از آن نخواهی گرفت.