هوش مصنوعی: ای گل زیبای تو! زیبایی و شگفتی رخسارت آن‌چنان است که گل‌ها از روی خود آب و رنگ صورتشان را رها کرده و به خاطر بوی خوش تو، به گلاب تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: سایه تو زندگی‌ام را شکل داد و نعمت‌هایی برایم به ارمغان آورد. چشم‌های زیبای تو مرا به شدت مجذوب کرد و عقل مرا تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: عشق تو یک نوع سلطنت و قدرت پایدار است، اما چیزهای دیگر در حال زوال و نابودی هستند. در حالی که آنچه در خاک تو به دست می‌آید مثل یک نوشیدنی خالص و خوب است، دنیا و چیزهای دیگر مانند سرابی هستند که فقط ظاهری فریبنده دارند.

هوش مصنوعی: زیبایی تو را نمی‌توان با عقل و اندیشه پیدا کرد، حقیقت را نمی‌توان با جستجو پیدا کرد، همان‌طور که هیچ‌کس نمی‌تواند خورشید را با چراغ پیدا کند.

هوش مصنوعی: هرچند که پوشش تو مانع دیدن تو است، اما زیبایی چهره‌ات به حدی قوی است که پرده‌ها را می‌شکافد و خود را به ما نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: بیا چهره‌ات را از پرده بیرون بیاور تا نگاهی به تو بیندازم، وگرنه اگر کسی چهره‌اش را بپوشاند، فقط سایه‌ای از او باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: دیدن زیبایی و شیرینی ملاقات، برای چشم سخت و دشوار است؛ به همین دلیل، تصویر او در ذهن مثل نقشی در آب می‌ماند که دائماً در حال تغییر و ناپایدار است.

هوش مصنوعی: ای سرو بلند و زیبا، سایه‌ات را از من برندار. ای ماه تابان جهان، چهره‌ات را از من دور نکن.

هوش مصنوعی: بدون تو من چه کار کنم؟ خواب و غذا چه معنایی دارند؟ این چه خیالی بود؟ دل عاشقان و چشمان پر از شوق به خواب چطور می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: ای ساقی، به ما باده‌ای بده! ما به خاطر زیبایی لبان او، مانند حباب‌ها با می در سر خود شوق و شادی داریم.

هوش مصنوعی: سلمان به خاطر این شادی و شوق، لباس آبی خود را برداشته است. بیایید جامه را رنگین کنیم و آن را به شراب بیفشانیم.