هوش مصنوعی: ای عمر که از دست رفته و به سفری رفته‌ای، هرگز به سوی ما بر نمی‌گردی و در خواب غفلت فرورفته‌ای؛ هیچ خبری از ما نداری.

هوش مصنوعی: ما هنوز به یاد تو هستیم و در ذهن‌مان همیشه تصویر زیبایی تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی هنوز عطر تو را با خود دارد و ماه هم هنوز نشانه‌ای از تو به همراه دارد.

هوش مصنوعی: ما به امید رسیدن به وصال، به در می‌رویم، اما هیچ‌کدام از این آرزوها به واقعیت نخواهد پیوست.

هوش مصنوعی: دل و عمر و جان ما همه از دست رفت، و اکنون تنها ما هستیم با اندوهی عمیق، لب‌هایی خشک و چشمانی پر از اشک.

هوش مصنوعی: تو رفتی و تنها دل من نمی‌تپد، بلکه جان عزیزم نیز به خاطر تو به درد آمده است.