هوش مصنوعی: من از اینکه آینه‌ای سرد و سخت تصویر من را نشان دهد، ناراضی‌ام؛ زیرا این آینه در مقابل چهرهٔ تو تصویری از من را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر با دندان به شانه‌ام دست بزنم، شاید شانه به موی تو برخورد کند و نرم و آرام شود.

هوش مصنوعی: لبخند تو همچون لطیفه‌ای است که وقتی کسی آن را درک کند، می‌تواند لحظه‌ای را در میان خود احساس کند و این احساس را به اشتراک بگذارد.

هوش مصنوعی: عروس گل از زیبایی تو شرمنده نمی‌شود، چون صبحگاه با رنگ گل مانند چهره تو زینت می‌یابد.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که برای سعادت من از عشق تو لازم است، فقط درگاه توست و هیچ چیز دیگری نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: عروسی که فکر سلمان را مشغول کرده، هر زمان که لبش را باز کند، مانند این است که گوهر با ارزشی از دل او بیرون می‌آید.