هوش مصنوعی: عاشق به دنبال محبوبش می‌گردد و در این راه جانش را فدای عشق می‌کند. اما آیا این بیچاره می‌تواند جانش را به خاطر عشق از دست بدهد؟

هوش مصنوعی: وقتی نتوانسته به وصال دوست برسد، بر در آن محبوب یک بوسه به علامت احترام و عشق می‌زند.

هوش مصنوعی: او گفت: من برای تو لعل (جواهری زیبا) می‌آورم تا دل تو را شاد کنم؛ اما اگر لب تو به من اجازه ندهد که کامی برم، حداقل زبانی به من بده تا صحبت کنم.

هوش مصنوعی: با وجود او می‌توانم به طور دائم خوشبخت زندگی کنم، حتی اگر لحظه‌ای از او دور باشم.

هوش مصنوعی: هرکس که مانند یک جام پر از می، سرزندگی و شادابی به خود می‌گیرد، احساسات و جانش را باید رها کند و به دلبر و محبوب خود بسپارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم موی تو که بر زانوی من می‌افتد، هر بار چه احساسی به من می‌دهد؟ او پاسخ داد که این موها، داستان حال ناتوانی‌ام را برایم بازگو می‌کنند.

هوش مصنوعی: گفتم: آیا از من چیزی در مورد خودم یا یاد من در این جمع ذکر می‌شود؟ او پاسخ داد: توجه کن که فلانی چه نگرانی و اضطرابی ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: نگران نباش سلمان، نگرانی فایده‌ای ندارد زیرا گردونه‌ی روزگار از سر سفره‌ی خود به هر کسی که می‌بیند، استخوانی می‌دهد.