هوش مصنوعی: عشق و شوق تو هرگز از وجود ما جدا نخواهد شد، حتی اگر این جنون و دیوانگی برطرف شود.

هوش مصنوعی: نور زیبایی و جلوه چهره‌ات آن‌قدر درخشان است که اگر کوه این نور را ببیند، قلبش نمی‌تواند در جای خود بماند و به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پاهایم ناتوان است و ترس من این است که در پی چیزی بروم و نتوانم پیش بروم.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش گوشه‌ای مخصوص به تو دارد، نمی‌تواند دلش را از آن جا به تماشا و نگاه به دیگران بکشاند.

هوش مصنوعی: عشق تو چنان بر من مسلط شد که هم عقل و هم دینم را از من گرفتند و می‌دانم که این وضعیت ادامه نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اشک‌های ما از عشق تو به اندازه‌ای زیاد است که شبیه سیل می‌شود. اما به یاد تو می‌گویم که این درد و رنجی که در دل داریم، سرنوشت ماست و نباید از آن برود.

هوش مصنوعی: ما دلی شکسته و نگران داریم که به بازار غم تو می‌رود، اما نمی‌دانم که آیا قلبم خواهد رفت یا نه؟

هوش مصنوعی: چند بار می‌گویی که دلم به دلبرهای سلمان رفته است! چشم‌هایت را ببند و دل را از دست نده تا از دست نرود.