هوش مصنوعی: چه موجود زیبایی است که از دنیای روح و جان به ما نمایان شده است؟ و این چه فرشته‌ای است که در بهشت بر ما گشوده است؟

هوش مصنوعی: دل من به خاطر غم پروانه‌ی شمع تو آزرده است و جانم همچون پیمانه‌ای از شراب، لعل وجود تو را احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چند صدای رباب با اصول دین سازگار نیست، اما او راه جستجو و حقیقت را به عاشقان نشان داد.

هوش مصنوعی: در گل تیره‌ای که داریم، خورشیدی پنهان است. اگر بخواهم آن را به وجود آورم، مانند خورشید است که بر روی گل می‌تابد.

هوش مصنوعی: ما مانند عود هستیم که بر روی آتش می‌سوزیم، پس پای دامن خود را نکش زیرا از وفا دود برمی‌خیزد و چه زیانی از آن دود به تو می‌رسد؟

هوش مصنوعی: عمر ما کوتاه شد و عشق تو بیشتر به نظر می‌آید. گویی هر چه از عمرم کم شده، همه‌اش در عشق تو افزوده است.

هوش مصنوعی: تو آنقدر ظریف و لطیفی، که اگر نسیمی به تو نزدیک شود، رنگ چهره‌ات مانند لاله‌ای خونین خواهد شد.

هوش مصنوعی: چشم ما فقط به تصور لب‌های سرخ و شرابی تو مشغول است، چرا که از لیوان شفاف شرابی مانند تو، بسیار نوشیده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما در پناه تقوا و اخلاق نشسته بودیم، اما ناگهان زمان به سرعت گذشت و آن پناهگاه از ما گرفته شد.

هوش مصنوعی: سود سلمان تنها در این است که در درگاه تو سربلند است. او هیچ چیزی را از دست نداده و هیچ سودی به دست نیاورده است.