هوش مصنوعی: زلف‌های او دلم را به زندگی و پیوندی عمیق می‌دوزد و خیال او در دل من شادی و سرور پنهانی ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: در هر مجلسی که چشمان شراب‌خور او به جان آدمی بیفتد، اگر جان کسی خوشحال نباشد، احساس سنگینی و رنجی را بر او تحمیل می‌کند.

هوش مصنوعی: زندگی با زیبایی و خوشنامی خود، به کسی که مرده را زیبا مشاهده کرده، سرزندگی و نشاط می‌بخشد. یعنی کسی که زیبایی را در زندگی می‌بیند، در حقیقت در حال زندگی کردن است.

هوش مصنوعی: جانم را فدای بوی خوش آن آهوی چینی می‌کنم که با عطر سنبلش هر بهاری، بوستان را زیباتر می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر جان من از چشمان تو شکایت می‌کند، نگران نباش. آن رازی که دل خسته‌ام از ناتوانی‌اش فریاد می‌زند، ناشی از ضعف خودم است.

هوش مصنوعی: من هر لحظه از اندوه خود می‌نوشم، اما به خاطر اینکه تو شاداب و خوشحالی، آن کس که می‌تواند با وجود غم، شادی را تجربه کند، خوشبخت است.

هوش مصنوعی: وجود سلمان به واسطه زیبایی معشوق هر لحظه شاداب و سرزنده است و دائماً از لذت شراب قرمز رنگ بهره‌مند می‌شود.