هوش مصنوعی: عطر موهای او روح و جانم را خوشبو می‌کند و یاد صورت او، چراغ دل مرا روشن می‌سازد.

هوش مصنوعی: زلف او مانند زنجیری است که بسیاری را دیوانه کرده و هرکسی به نوعی در دام آن گرفتار شده و آرزوی خاصی در سر دارد.

هوش مصنوعی: هرکسی نمی‌تواند حقیقت و زیبایی ازلی را به طور کامل درک کند، زیرا هر فرد بر اساس تجربیات و دیدگاه‌های خود تصویری از واقعیت می‌سازد.

هوش مصنوعی: سینه‌ام پر از درد و آتش است، اما نمی‌توانم فریاد بزنم. چون اگر زبان به سخن بیاورم، آتش درد بیشتر شعله‌ور خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل من مانند عود می‌سوزد و از نفس‌های من بویی خوش به‌وجود می‌آید که فضای مجلس را معطر می‌کند.