هوش مصنوعی: به طور بی‌پروا و آزاد، دستم را بر روی دنیا می‌زنم و هر چیزی که دامنم را بگیرد، بر آن می‌افشانم.

هوش مصنوعی: در پایان زمان، غبارها و مشکلاتی که پیش می‌آید را بر دامن زمان می‌ریزم و از این همه حوادث شگرف و ناگوار آگاهی دارم.

هوش مصنوعی: از روی صداقت و پاکی، وقتی صبح فرا می‌رسد، با نفسی عمیق که به یاد دوست می‌زنم، جانم را فدای او خواهم کرد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در گوشه‌نشینی و دور از دنیا زندگی کنم و در عین حال تمام تلاش خود را برای بهبود و روشنایی در زندگی و جهان به کار ببرم.

هوش مصنوعی: من مانند گلی هستم که در طول زندگی‌ام ثمره‌ای به دست آورده‌ام و با چهره‌ای شاد و مسرور، آن را به دوستانم تقدیم خواهم کرد.