هوش مصنوعی: کسی که از رنج و درد من خبردار نیست، می‌تواند از آثار و حال و احوال من به آسانی پی ببرد.

هوش مصنوعی: اگر داستان عشق و شوق را بنویسم، به جان دوست قسم می‌خورم که آن طومار خود به خود پیچیده خواهد شد.

هوش مصنوعی: بیا و نگاهی به چشم‌های من بینداز که پر از اشک‌های سرخ و شوق دیدار توست و در پی تو هر جا که بروی، می‌دود.

هوش مصنوعی: به من نگو که عمر عزیز تو به یاد من باقی می‌ماند، زیرا حتی اگر عمر عزیز باشد، باز هم نمی‌تواند ماندگار باشد.

هوش مصنوعی: در خواب به یاد تو خوشحال شدم، حتی اگر اشکی بر چشمانم بریزد.

هوش مصنوعی: من با اشک‌هایم دلم را از ظلم و بی‌مهری تو دور می‌کنم، زیرا اشک‌هایم قدرت آن را دارند که حتی سنگ را هم تغییر دهند.

هوش مصنوعی: چشمانم از اشک پر شده و دل من در آتش عشق می‌سوزد، چون اگر فکر تو به سراغم بیاید، نمی‌دانم کجا باید آرام بگیرم.