هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا نی مثل من این‌قدر غمگین و نالان است. او همواره آواز می‌خواند و از محبوبش شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: نشسته است در مسیر باد و هر لحظه باد او را جابه‌جا می‌کند، به همین دلیل پژمرده و بیمار به نظر می‌رسد و همانند یک بیمار از خود ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وضعیت شخصی اشاره می‌کند که لحظه‌ای در زندگی‌اش جانی تازه می‌یابد و احساس زنده بودن می‌کند، اما به‌طور ناگهانی دچار ناامیدی و اندوه می‌شود، گویی از چیزی یا کسی که برایش اهمیت داشته، جدا شده و به همین خاطر دچار غم و ناله می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌بینم که او به شدت بیمار است و بدنش ضعیف و رنجور به نظر می‌رسد. هر جا که انگشتش را بگذاری، به شدت دردش را احساس می‌کند و ناله می‌زند.

هوش مصنوعی: مدتی را به او توجه و محبت کردند، اما او از همان زمان دلخوشی به دست نیاورد و شکایت دارد. آنقدر به او آسیب زدند که حالا از آن درد ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در گوش او اسراری وجود دارد که به عشق مربوط می‌شود. دل او تاب و توان شنیدن این گفته‌ها را ندارد و از این موضوع غمگین و نالان است.

هوش مصنوعی: نفس با بوی خوش عود که از عشق محبوب می‌سوزد، نمی‌گرید. ولی نی، که به خاطر هر نسیم می‌نالد، با غم و اندوهی عمیق، آواز می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه دل‌مشغولی‌های عشق سختی‌هایی را به همراه دارد، نباید از یار خود شکایت کنی. اگر بلبل به خاطر عشقش از درد خارها ناله می‌زند، نشان‌دهندهٔ همان عشقی است که همیشه با رنج و سختی همراه است.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای به نی نوازش کن، زیرا در دلش غم و درد نهفته است. اگر این درد نمی‌بود، پس چرا اینطور زیاد ناله می‌کند؟