گنجور

غزل شمارهٔ ۱۴۶

گر وقت سحر، بادی از کوی تو برخیزد
هر جا که دلی باشد در دامنش آویزد
آن شعله که دل سوزد، از مهر تو افروزد
وان باد که جان بخشد، از زلف تو برخیزد
هر دل که برد چشمت، در دست غم اندازد
هر می که دهد لعلت، با خون دل آمیزد
کو طاقت آن جان را، کز وصل تو بکشیبد؟
کو قوت آن دل را کز جور تو بگریزد؟
دل می‌طلبی جانا، آن زلف بر افشان تا
دل بر سر جان بارد، جان بر سر جان ریزد
تیغ غم عشقت را ازجان سپری کردم
هر کش سپری باشد، از تیغ بنگریزد
حاشا که بود گردی، بر دل ز تو سلمان را!
گر عشق تو خاکش را، صدبار فرو ریزد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ساوه‌سرا

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر وقت سحر، بادی از کوی تو برخیزد
هر جا که دلی باشد در دامنش آویزد
هوش مصنوعی: اگر در صبحگاه بادی از سوی تو بوزد، هر دلی که باشد، به سمت تو کشیده خواهد شد.
آن شعله که دل سوزد، از مهر تو افروزد
وان باد که جان بخشد، از زلف تو برخیزد
هوش مصنوعی: آن شعله‌ای که دل را می‌سوزاند، از عشق تو روشن می‌شود و آن بادی که جان تازه‌ای به انسان می‌دهد، از زلف تو سرچشمه می‌گیرد.
هر دل که برد چشمت، در دست غم اندازد
هر می که دهد لعلت، با خون دل آمیزد
هوش مصنوعی: هر دلی که نگاه تو به خود جلب کند، در دام غم گرفتار می‌شود و هر می‌ که از شراب دل‌انگیز تو به کسی داده شود، با درد دل آمیخته است.
کو طاقت آن جان را، کز وصل تو بکشیبد؟
کو قوت آن دل را کز جور تو بگریزد؟
هوش مصنوعی: کسی که در عشق تو غرق شده باشد، چگونه می‌تواند طاقت جدایی را داشته باشد؟ و کسی که دلش در چنگال بی‌رحمی‌های تو باشد، چطور می‌تواند از تو فرار کند؟
دل می‌طلبی جانا، آن زلف بر افشان تا
دل بر سر جان بارد، جان بر سر جان ریزد
هوش مصنوعی: عزیزم، دل تو می‌خواهد که آن زلف‌هایت را بچرخانی تا دل من پر از عشق و احساس شود و جانم بر سر این عشق فدای تو گردد.
تیغ غم عشقت را ازجان سپری کردم
هر کش سپری باشد، از تیغ بنگریزد
هوش مصنوعی: من برای حفاظت از جانم در برابر درد عشق تو، به سلاح غم تکیه کردم، زیرا هر کسی که سپر دارد، از تیغ می‌گریزد.
حاشا که بود گردی، بر دل ز تو سلمان را!
گر عشق تو خاکش را، صدبار فرو ریزد
هوش مصنوعی: نمی‌توانم بپذیرم که ذره‌ای از عشق تو بر دل سلمان تأثیر بگذارد! حتی اگر خاک او هزار بار بر زمین بریزد، عشق تو از ارزشش کم نمی‌کند.

حاشیه ها

1388/08/14 02:11
mareshtani

mesraje dowome beide shashom(nabogresad)1
---
پاسخ: «بنگریزد» صحیح است، نمونه‌های مشابه ب+ن+فعل مضارع را در اشعار شاعران کهن می‌توان دید.