غزل شمارهٔ ۱۳۶
یارم به وفا وعده بسی داد و جفا کرد
هر وعده که آنم به جفا داد، وفا کرد
مهر تو بر آیینه دل پرتوی انداخت
ماننده ماه نوم انگشت نما کرد
هر جور که دیدم ز جهان، جمله جفا بود
این بود جفایش که مرا از تو جدا کرد
مسکین سر زلفت که صبا رفت و کشیدش
بر بویش اگر مست نگشت از چه رها کرد؟
بر زلف تو تا این دل یکتا بنهادم
بار دل من زلف تو را پشت دوتا کرد
هرچند که چشم تو خدنگ مژه آراست
زد بر هدف سینه، بر آنم که خطا کرد
شد باد صبا بر دل من سرد از آن روز
کو رفت و حدیث سر زلفت همه جا کرد
سلمان اگر از عشق بنالد، مکنش عیب!
با او غم عشق تو چه گویم که چها کرد؟
بلبل مکن از گل گله بسیار، که آورد
صد برگ برای تو و کارت به نوا کرد
غزل شمارهٔ ۱۳۵: خاک آن بادم که از خاک درت بویی بردغزل شمارهٔ ۱۳۷: آخرت روزی ز سلمان یاد میبایست کرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ساوهسرا
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یارم به وفا وعده بسی داد و جفا کرد
هر وعده که آنم به جفا داد، وفا کرد
هوش مصنوعی: دوست من وعدههای زیادی به وفا داد، اما در عمل به من جفا کرد. هر وعدهای که در آن جفا کرد، در واقع به نوعی وفا بود.
مهر تو بر آیینه دل پرتوی انداخت
ماننده ماه نوم انگشت نما کرد
هوش مصنوعی: عشق و محبت تو همچون نوری بر دل من تابید و به آن زیبایی خاصی بخشید، مانند ماه نو که در آسمان به روشنی خود جلب توجه میکند.
هر جور که دیدم ز جهان، جمله جفا بود
این بود جفایش که مرا از تو جدا کرد
هوش مصنوعی: هر طوری که به دنیا نگاه کردم، تنها بدی و آسیب دیدم و بزرگترین آسیبی که دیدم این بود که مرا از تو دور کرد.
مسکین سر زلفت که صبا رفت و کشیدش
بر بویش اگر مست نگشت از چه رها کرد؟
هوش مصنوعی: بیچاره موهای تو که نسیم آنها را برداشت و با خود بویشان را برد. اگر او مست و شاداب نشد، پس چرا از این زیبایی خود رهایی جست؟
بر زلف تو تا این دل یکتا بنهادم
بار دل من زلف تو را پشت دوتا کرد
هوش مصنوعی: من دل تنها و بیهمم را بر زلف تو نهادم و حالا بار سنگین دلم بر زلف تو سنگینی میکند.
هرچند که چشم تو خدنگ مژه آراست
زد بر هدف سینه، بر آنم که خطا کرد
هوش مصنوعی: با وجود اینکه مژههای تو مانند تیر زیبایی را به سمت دل من پرتاب کردند، اما من معتقدم که آن تیر به اشتباه اصابت کرده است.
شد باد صبا بر دل من سرد از آن روز
کو رفت و حدیث سر زلفت همه جا کرد
هوش مصنوعی: از زمانی که آن محبوب از کنارم رفت، بادی خنک بر دل من وزید، و یاد صحبتهایش درباره موهایش همه جا را پر کرده است.
سلمان اگر از عشق بنالد، مکنش عیب!
با او غم عشق تو چه گویم که چها کرد؟
هوش مصنوعی: اگر سلمان از عشق شکایت کند، او را سرزنش نکن! من با او درباره غم عشق تو چه بگویم و چه بگویم که او چه مصیبتهایی را تحمل کرده است؟
بلبل مکن از گل گله بسیار، که آورد
صد برگ برای تو و کارت به نوا کرد
هوش مصنوعی: بلبل، زیاد در مورد گل شکایت نکن، زیرا او صدها برگ برای تو آورده و کارت را زیبا کرده است.
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"(سه گاه) (۱۲:۵۶ - ۱۷:۲۵) نوازندگان: رضا ورزنده (سنتور) خواننده آواز: ایرج سراینده شعر آواز: سلمان ساوجی (غزل) مطلع شعر آواز: یارم به وفایی وعده کرد و جفا کرد"
(آلبوم برگ سبز » شمارهٔ ۲۶۷)
حاشیه ها
1391/07/02 02:10
ناصر
در مصرع دوم بیت اول:
هر وعده که یـارم به جفا داد ، وفا کرد.
صحیح هستش که بجای یارم ، آنم نوشته شده است
در بیت سوم نیز باید بصورت زیر تصحیح گردد.
هر جور که دیدم زجهان ، به ز وفا بود.
1395/06/13 13:09
مهدی
چقدر عالی میخونه پهلوان آواز این غزل رو خصوصا بیت " سلمان اگر از عشق بنالد مکنش عیب ...." برگ سبز شماره 267
1397/05/20 15:08
رضا
ناصرعزیزدرودبرشما
فکرکنم درهردوموردحق باشمانباشدوصحیح همان چیزیست که درمتن غزل آمده
1399/08/24 07:10
علی
صدای ملکوتی ،حتی درقفس هم بگوش میرسد،بیت سلمان شاهکارشه ،یکدگیا خاطره برای یکدنیاانسسان فعال میکنه الله واکبر،