هوش مصنوعی: اگر روح از بدن جدا شود، عشق تو در دل من جایگاه خاصی دارد که مانند جان در بدن، در قلبم حکمرانی می‌کند.

هوش مصنوعی: در دل من، عشق تو مانند یک درد عمیق است که به جانم نفوذ کرده است. با این حال، عشق‌ها و محبت‌ها به گونه‌ای هستند که می‌توانند این درد را تحمل کنند و ادامه دهند.

هوش مصنوعی: دل من را با ابروهایش گرفت، چون این ابروها خودشان مانند چشمی هستند که همیشه بر این حالت سیاه و ناتوانی من نظارت دارند.

هوش مصنوعی: مرا می‌گویند به کوی محبوب نرو، چون آنجا خانه‌اش است. اما چرا کسی که در خانه محبوبش است، باید نگران جانش باشد؟

هوش مصنوعی: نسیم تا زمانی که پرده را کنار نزند، بر روی گلبرگ‌ها نمی‌نشیند، حتی اگر گل غمگین باشد یا بلبل فریاد کند.

هوش مصنوعی: از این به بعد تصمیم گرفته‌ام که خادم درگاه تو باشم و همه تلاش و کوشش خود را برای این منظور می‌گذارم، به طوری که اگر روزی نعمت و برکتی به من برسد، حتماً برای خدمت به تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: قلم را سرزنش کردم که چرا راز دل را فاش کرده است. اما در واقع، چه جای سرزنش وجود دارد، چون آتش، زمانی که پنهان است، خود را نشان نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی مانند یک شمع با عشق و فداکاری زندگی کنی، سلمان به هیچ وجه درگیر هیچ گونه نزاع و جنگی نیست؛ زیرا او در دلش عشق و زندگی را با هم ترکیب کرده است.