هوش مصنوعی: هر لحظه چهره‌ام از اشک چشم به خون می‌افتد و حال من از عشق تو هر روز بدتر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از من دور شوی، بدان که دین، دنیا و سعادت نیز از تو دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: تو زیبایی‌ات را از من پنهان نکن، چرا که زیبایی و خوبی‌هایی که دارئی، در نظر کارشناسان زیبایی همیشه مورد توجه قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در پی آرزوهای تو، فکر انسان به زانو درمی‌آید و عقل در خیالات تو، به سرگردانی می‌افتد.

هوش مصنوعی: ای ماه، به دلم رحم کن، زیرا آه و ناله‌ام باعث شده که اوضاع آسمان و عالم به هم بریزد.

هوش مصنوعی: هر چه داشتم و به من تعلق داشت را از من بردی و اکنون چشمانم حالت افسردگی و غم دارد که همچون آسیاب، دائما بر روی حسرت و درد دلم می‌چرخد.

هوش مصنوعی: تا کجا باد صبا می‌تواند عطر تو را در فضا پراکنده کند؟ روز و شب، بدون آرامش و بدون مکان، در هر جا می‌چرخد و می‌چرخد.

هوش مصنوعی: تیغی که از دستان تو می‌رسد، عمری جاودانه به انسان می‌بخشد. زهر و تلخی که در یاد تو وجود دارد، با عشق و یاد تو به حلاوت و شیرینی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زندگی و امور دنیا همچنان در حال چرخش است و من نمی‌دانم چگونه می‌توانم به عمر تو سلمان بپردازم. امور زندگی همیشه در حال جریان هستند و من به نوعی از آن‌ها فاصله دارم.