هوش مصنوعی: دل دوباره به یاد زنجیر موی محبوبش دچار شوق و شعف شده است. آتش عشقش که از آن چهره زیبا نشأت می‌گرفت، دوباره شعله‌ور شده و خاموشی‌اش پایان یافته است.

هوش مصنوعی: زهد بی‌روح و پرهیزهایی که به ظاهر نشان می‌دهند، آتش درونی ما را خاموش نمی‌کنند. عشق آنچنان آتشی در وجود ما روشن کرده که هم آن زهد و هم آرامش را تحت تاثیر قرار داده و فراگیر شده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به حضور و عظمت سلطان حسن اشاره شده است. او با جاذبه و قدرت عشق، توجه و دل‌ها را به سمت سرزمین خود می‌کشاند و این سرزمین کاملاً تحت تأثیر او قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در نیمه شب، آرزوی زیبایی او در دل من ظاهر شد و دیوانگی بر من چیره گشت؛ به گونه‌ای که عقل و راه درست از من دور شدند.

هوش مصنوعی: یوسف به خاطر عشق و محبت پدرش، یعقوب، دوباره به مصر برگشت. روح او با شوق و ذوق به استقبالش آمد و دل یعقوب که پر از دلتنگی بود، در آغوش او گرفت.

هوش مصنوعی: زلف او محل و پناه دل من بود، اما کسی دیگر به جای این دل ضعیف و بی‌پروا، دل دیگری را به دست آورد.

هوش مصنوعی: هرچند که زیبایی او مثل خورشید از من دور شد، اما بعد از چند روز سایه‌اش از زندگی‌ام رخت بربست.

هوش مصنوعی: بدون لب‌هایش، مانند گلی که پر از خون باشد، لذتی از ساغرم به من نمی‌رسد. اگر لب‌های من بخندند یا دست من لیوان را بگیرد، آن زمان است که می‌توانم طعم خوشی را بچشم.

هوش مصنوعی: سلمان به دلبرش عشق ورزید و دامن دلبر را در آغوش گرفت.