هوش مصنوعی: شکرگذاری برای نعمت‌های خداوند که بزرگ‌ترین پادشاه جهان، در پناه سلامتی و لطف‌های الهی قرار دارد.

هوش مصنوعی: شکرگزاری خداوند را به جا آور که سلطنت و قدرت در آسمان برقرار شده، و از کسوف و مشکلات دوران، ماه روشن و باشکوه به آرامش دست یافته است.

هوش مصنوعی: احمد عیسی به امنیت رسید و از نگرانی‌های ناشی از غار نجات پیدا کرد، و یوسف موسی نیز از عذاب و سختی‌ها رهایی یافت.

هوش مصنوعی: به خاطر شادمانی و خوشحالی، بوستان گل‌ها و زیبایی‌هایش را به دوستان هدیه می‌دهد، همان‌طور که آسمان بر آسمان خود شادی و سرور می‌بارد.

هوش مصنوعی: در نُه اقلیم آسمان، این خبر خوش به گوش رسید. فرشتگان عالم بالا به عنوان مژده‌دهنده، این خبر را به خاطر اهمیتش منتشر کردند.

هوش مصنوعی: خوشه‌ای از یاقوت سرخ را از نور خورشید می‌دزدند و پیروزی را با لباس زیبا از آسمان به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: شایسته است که از این نعمت و لطف سپاسگزاری شود، حتی اگر همه آسمان‌ها هر لحظه بر زمین بیفتند.

هوش مصنوعی: این جهان چه ارزشی دارد که کسی مانند خسرو صاحب قران، با تمام رنج‌ها و در گوشه‌ای از تنهایی، به بالای تخت پادشاهی برسد؟

هوش مصنوعی: سایه‌ای از حقیقت، روشنی بخش چشمان و زندگی دودمان چنگیز خان، شیخ حسن نویان، نگهبان این فضای بی‌نما و کفرآمیز است.

هوش مصنوعی: آسمان همیشه با ستاره‌های ثابت پر شده است و سیارات مانند سربازانی در میدان جنگ هستند. سیاره مشتری به عنوان فرمانده، در کنار سیاره عطارد که نیکوکار و باهوش است، در مسیر خود حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر بلندی آسمانت، ملک و دین را استوار نگه می‌داری، و ای کسی که به خاطر بخششت، دریاها و معادن را تحت کنترل داری.

هوش مصنوعی: کجا سلیمان است که زیبایی و شکوه مملکت را مشاهده کند؟ کجا فریدون است که اصول و آداب سلطنت را بیاموزد؟

هوش مصنوعی: شاید از بلندی سایبان و عظمت آن، صحبت و حالت خوب به وجود آمده باشد. همچنان که ستون‌های بارگاه نیز نشان‌دهنده‌ی شکوه و بزرگی هستند.

هوش مصنوعی: سر بر آب چشمه تیغ تو بر زمین برمی‌دارد؛ در نهایت، هرچند دشمن تو در گرداب آسمان‌ها قدرت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: یاد تو در یمن مانند خونی است که عقیق را رنگین می‌کند و محبتت در عدن چنان است که در دانه، آب گلابی به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در آن سرزمینی که آدمی با چوب خود در گل می‌ماند و نمی‌تواند پیش برود، دیدم که آن شخص نشانه‌ای برای مقصدی شد و سپس او را برگزیدند.

هوش مصنوعی: در این مدت که وجود باارزشت، کارهای دشوار و رنج‌های زندگی را تجربه کرده است، کم‌تر به زحمت افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: عالم اسرار می‌داند که مردان و زنان، چه در شب و چه در روز، با تمام وجود و اخلاص به دعا پرداخته‌اند.

هوش مصنوعی: بر روی سرت نور خورشید می‌رقصد و چشمانت پر از اشک است. پشت در تو، آسمان همواره در حال چرخش است و با قامت زیبایت هماهنگ است.

هوش مصنوعی: در دوری از چهره و تدبیر تو، هر لحظه به خاطر نور خورشید، می‌ نوشم.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند سایه‌ای است که بر زندگی‌ام افتاده و بدون نور وجودت، مملکت دل من بی‌رنگ و بی‌حیات می‌شود. عشق و محبتت مانند سیاهی است که بر چشمانم نشسته و نمی‌توانم از آن چشم بپوشم.

هوش مصنوعی: ما از استمرار حیات خود به نوعی بی‌نیاز شده بودیم و دست از دنیا کشیده بودیم، اما محبت و رحمت جان‌بخش او گهگاهی دلی شاد و امیدوار به ما می‌دهد.

هوش مصنوعی: نگاه نیکوکاران از دور، بر بیماری دل مردم بی‌خود نمی‌شود؛ چرا که وجود کسی که چشمانش دور از بدی‌هاست، به گونه‌ای است که دل‌ها را آسان تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: نگذار کسی گمان کند که از بیماری تو خسته و ناتوان شده است، زیرا به این دلیل هیچ نقصانی به خودت وارد نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر جوهر خالص جسم تو به خاطر تب من به آسیب بیفتد، پس جوهر یاقوت هم از حرارت آتش خراب می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی جهان ارزش وجود تو را نفهمید، آسمان به او تذکر و هشدار داد.

هوش مصنوعی: این زمان، به خاطر کینه‌ای که نسبت به دوستان دارد، از خجالت نمی‌تواند به چشمانت نگاه کند.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که به دست آوردن این خوشبختی از چه چیزی ناشی شده است؟ از خلوص و خلوص نیت خداوندی که به همه پناه می‌دهد.

هوش مصنوعی: مریم، مادر عیسی، و بلقیس، ملکه سبا، هر کدام در جایگاه خود قدرت و عفتی بی‌نظیر دارند. جمشید، پادشاهی بزرگ و بااقتدار، نمایانگر عظمت دنیا و نیروی خداوند است که جهان و دل‌ها را شاد می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که قلمش درمانی برای پادشاهان همراه دارد، در دوات (محل نگارش) است. و کسی که لطف او باعث بهبودی مردم می‌شود، در لب (به عنوان سخن) قرار دارد.

هوش مصنوعی: چترش را به احترام خورشید و ماه به حالت سجده درآورده و گردن به خدمت کوه کاه کرده است.

هوش مصنوعی: لطف و مهربانی گاهی به او می‌رسد و گاهی نیز قهر و نارضایتی او را در بر می‌گیرد؛ به طوری که در مواقع دشوار، او به چیزهای کوچک و بی‌اهمیت تمایل پیدا می‌کند و گاه گاهی نیز به مسائل بزرگ و مهم می‌پردازد.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که بخشش و generosity (سخاوت) از سوی خداوند به بندگان خود است، و آن‌ها باید از این بخشش بهره‌مند شوند و بر گناهان گذشته خود شرمسار باشند. در واقع، خداوند با رحمت و بخشش خود به بندگانش فرصتی می‌دهد تا بر گناهانشان غلبه کنند و از آن‌ها عذرخواهی کنند.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که انسان‌های بزرگ و قدرتمند باید همواره از کلاهی که بر سر دارند و نماد مقام و منزلت آنهاست، حفاظت کنند. همچنین به این نکته اشاره دارد که پادشاهان نیاز به حمایت و پناهی دارند که بتوانند بر ملت خود سلطنت کنند. در واقع، بیانگر این است که رهبری و حکمرانی مسئولیت‌های سنگینی دارد و باید از قدرت و موقعیت خود به درستی محافظت کنند.

هوش مصنوعی: در مقام و منزلت تو، ستاره‌ها هیچ ارزشی ندارند و در حرمت و بزرگواری‌ات، نسیم‌های خوشبو نمی‌توانند به جایگاه تو نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: اگر عطرهایی مانند عطر عنبر و کافور وجود نداشتند، نام روز و شب نیز در زندگی‌ات معنایی پیدا نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ماهی نمی‌تواند چهره زیبای تو را ببیند، آفتاب هر شب نور آبی تو را در چشمان ماه منعکس می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر ابر از ویژگی‌های مردمی تو درس بگیرد، از زمین هیچ گیاهی نخواهد رویید جز گیاهان مردمی.

هوش مصنوعی: خاک پای تو با تمام قدرت و زیبایی‌اش، نور سرخ خورشید را در دل هر روز به چشم می‌آورد.

هوش مصنوعی: در برابر کسانی که در عالم خیال و تصور زندگی می‌کنند، چهره‌ی نیلی و زیبای ماه به نمایش گذاشته شده است و ستاره‌ها که به صورت بی‌ارزش می‌درخشند، در مقام مقایسه با خورشید، شاه بزرگ و واقعی قرار دارند.

هوش مصنوعی: امیدوارم که دشمن تو در برابر قدرت بزرگ زمین‌گیر شود و در عوض، روز و شب، دوستانت بر سوارکاری خوشبخت و کامیاب باشند.