هوش مصنوعی: این طارم فیروزه‌ای رنگ، دو اشرفی در دستانش داشت که نشان از مقام بلندش در دولت و زیبایی و ارزش‌های زندگی دارد. او لایق تاج و تخت پادشاهی است و جلوه‌گری و زیبایی‌اش، نماد پاکی و تار و پود جهان است.

هوش مصنوعی: سعادت هر دو نفر را با هم به یک پیوند عاطفی متصل کرد و از این پیوند، مقام و ارزش انسانی آدمی نمایان شد.

هوش مصنوعی: امشب آسمان به‌گونه‌ای بنیاد جهان را تحکیم می‌کند که تا روز قیامت، از نفوذ اندوه و غم محفوظ خواهد ماند.

هوش مصنوعی: از ابتدایی‌ترین زمان‌ها، آسمان و ستاره‌ها به‌گونه‌ای زیبا و با ظرافت شکل گرفته‌اند، تا این رویداد بزرگ و با شکوه که ما اکنون شاهد آن هستیم، به وقوع بپیوندد. این زیبایی در پس‌زمینه رنگین و پرزرق و برق اسب‌های نر و سیاه نهفته است.

هوش مصنوعی: امشب، اگر این هندو (دختر زیبا) که در پشت پرده است، به جلو می‌آمد، مهد (حضور) این مقام و جایگاه عالی را بر دوش می‌کشید.

هوش مصنوعی: هزاران شاهد زیبا، هر کدام در دست خود شمعی داشتند و به تماشای این طاق زیبای فیروزه‌ای می‌پرداختند.

هوش مصنوعی: امشب شب قدر است و در این شب، روح قدسی برای سکونت آمده است. صبح نزدیک می‌شود و در این لحظه، صداقت و پاکی در هم آمیخته شده‌اند.

هوش مصنوعی: امشب، عیسی به سمت خانهٔ خورشید می‌رود و در مسیرش به سوی جایگاه بلقیس می‌رسد. حالا، جم به آرامی در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: زمین در حال حرکت است و زمان شادی و خوش‌گذرانی را به وجود می‌آورد. آسمان بدون صاحب خود می‌چرخد و صداهای زیر و بم در فضا طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: در آرایشگری، زیبایی مهتاب را ستودند و ملک گفت که برآورید و به او عنایت کنید، زیرا این کار از نظر حقیقت، بسیار شگفت‌انگیز و بزرگ است.

هوش مصنوعی: از پاکی کعبهٔ دین، حریمی آشکار به وجود آمده است که می‌خواهد از پاکی او، پاکی و طهارت در کنار چشمهٔ زمزم به دست آید.

هوش مصنوعی: به توفیق و شادکامی، فرارسیدن زمان ظهور مهدی (عج) که به منزله ستاره‌ای درخشان در برج قدرت و عظمت است، تبریک و تهنیت می‌گویم.

هوش مصنوعی: گل آن‌قدر لطیف و نازک بود که با وزش باد، چنان به حرکت درآمد که عارضه زیبای او، به خاطر این دمش، به حالت خاصی در آمد و به نوعی به تأثیر باد دچار شده بود.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی، بیا و تماشا کن زیبایی دختران مانند لاله‌ها را که در سایه‌ی خواب و آرامش درخشان‌اند، همچون چهره‌ای گلگون و تر از شبنمی لطیف.

هوش مصنوعی: در باغی سرسبز، نرگس زیبایی ایستاده است که دو سر در یک بدن دارد و مانند تو و من به هم پیوسته‌اند.

هوش مصنوعی: یک بازی از زیبایی درخت سرو و آواز خوش آن به گونه‌ای است که دست‌های زیبا و نازک در کنار هم جلوه می‌کنند.

هوش مصنوعی: عروس زیبای گل، در دل غنچه نشسته و بلبل نیز با دهانی باز و زیر لب، درباره موضوعی نامفهوم صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: قطره‌های رطوبت بر روی گل‌های لاله نشسته و درخشش آن‌ها را بیشتر کرده است، همچنان که از چهرهٔ ساقی باده‌ای سرخ‌رنگ در غم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: بیا ای سرو و گل سوسن، گلابی از رنگ لاله بریز تا شادی را به گل و نرگس تقدیم کنیم و یاد بید و گیاهانی دیگر را زنده نگه داریم.

هوش مصنوعی: نغمهٔ بلبل را با شوق و عشق بشنو و از نوشیدن و لمس کردن لذت ببر، به طوری که دهانت از شادی باز شود و چشمت از زیبایی‌ها سیراب و ذهنت پر از عطر و بوی خوب گردد.

هوش مصنوعی: اکنون وقت آن است که غم را از دل خود بیرون بکنی، چون که تیر و نیزه غم وقتی متوجه شوند، خود به همراهی تو رها می‌شوند.

هوش مصنوعی: هیچ چیز از دنیا نمی‌دانی که برای ما ارزش دارد، ای دوستان. تنها نشستن یک لحظه در کنار هم و نفس کشیدن با همدیگر، ارزشمند است.

هوش مصنوعی: بهار با زیبایی خالص و درخشانش به زودی به مانند سکه‌هایی با نقش و نگار خاص تزیین می‌شود و این نشانه‌ای از احترام و ارادت به پادشاهی است. در واقع، مانند سکه‌های باارزش که بر روی درهم‌ها ضرب می‌شوند، جلوه‌ای از شکوه و زیبایی به نمایش گذاشته خواهد شد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، نسیم معطری وزید و بوی خوش او به گل‌ها جان تازه‌ای بخشید. از این دم، گل همچون عروسی زیبا و سرزنده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زیبایی او به قدری است که هیچ زبانی نمی‌تواند به درستی آن را توصیف کند. و همچنین نگاه به دهانش به اندازه‌ای دلپذیر و دلنشین است که هر چقدر بیشتر به آن توجه شود، احساس رضایت و خشنودی بیشتری پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: زلف او داستانی پیچیده است که نمی‌توان به آسانی درباره‌اش صحبت کرد. هر بار که می‌خواهم چیزی بگویم، به خاطر پیچیدگی‌هایش در سردرگمی می‌مانم و نمی‌دانم از کجا شروع کنم.

هوش مصنوعی: چشم‌های او چنان جذاب و فریبنده است که من در حیرتم و از حال می‌روم. هنگامی که او مژگانش را به هم می‌زند، انگار صدها عاشق و مست دیگر را نیز به حالتی دچار می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا پاسخ تلخی از آن لب شیرین به من رسید. تو شاید فکر کنی که این برای بخت و سرنوشت من خوشی و شیرینی است، اما در واقع برای من زهر است.

هوش مصنوعی: اگر خورشید جز با محبتش سخن بگوید، گل به سوزن‌های زر خورشید غنچه‌اش را نمی‌دوزد.

هوش مصنوعی: در دل ما عشق تو به اندازه‌ای عمیق و وسیع است که گویی دریایی در حال موج زدن است. این عشق آن‌قدر زیاد است که هر لحظه اشک‌های ما مانند ابرهایی از آن دریا جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: از شدت درد و رنجی که دارم، وقتی که می‌خواهم از زمین بلند شوم، اشک‌هایم مانند سیلابی خارج می‌شوند و مرا در لحظه غرق می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر دلی خسته و رنجور باشد، تو می‌توانی آن را درمان کنی. اگر زخم و دردی در دل وجود داشته باشد، تو می‌توانی برای آن آرامش و مرهمی باشی.

هوش مصنوعی: من از آن لب‌های زیبا بسیار سخن دارم و نمی‌گویم که بر چه کسی، اما خود می‌دانی که او پادشاهی با الهام است.

هوش مصنوعی: سکندر در تلاش است تا به دارا دست یابد، در حالی که فریدون از نسل جم و الهام گرفته شده از خضر است. موسی، که توانایی‌هایش را به کار می‌گیرد، و محمد با خلق و خاصیتش، و عیسی با ذات الهی که دارد.

هوش مصنوعی: خداوندی که برتر از همهٔ خداوندان است، صاحب عزت و مقام در دنیا است. او دارای اخلاق و نیکی‌هایی است که بسیار فراتر از انتقام‌جویی و دشمنی‌اش می‌باشد.

هوش مصنوعی: جهان تحت فرمان سلطان اویس است، آن پادشاه دلیر و شجاع که دنیا به دستور اوست؛ اسبان خاکستری و سیاه نیز در اختیار او هستند.

هوش مصنوعی: شاهی که نکات دقیق را تحلیل می‌کند و به عقل پیر می‌گوید: «من با دانش‌تر هستم»، به نوعی نشان‌دهنده‌ی خودبزرگ‌بینی و ادعای دانایی اوست. این جمله به چالش کشیدن تجربه و دانش دیگران و اعتقاد به برتری خود را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: دست او از دریا مثل دست موسی است و لحظه‌ای از وجود او مشابه با دم عیسی بن مریم است.

هوش مصنوعی: گاهی فکر او به حدی اوج می‌گیرد که ستاره‌ها در حرکتی شگفت قرار می‌گیرند، و گاهی توصیف او به گونه‌ای است که حتی عطارد، سیاره‌ای که به سرعت شناخته می‌شود، از بیان آن ناتوان است.

هوش مصنوعی: به تماشا بایست که درختی با اراده و تلاشش در حالی که فقط چند برگ دارد، چگونه می‌تواند هفت دریا را مثل قطره‌ای شبنم به خود آویزد.

هوش مصنوعی: زمانی که تدبیر و احتیاط بر شکست دشمن غالب شود، عزم و اراده قوی او نیرویی می‌شود که به سپاه پیروزی و نصرت ملحق می‌گردد.

هوش مصنوعی: در آن زمان که فرمان او جاری بود، آسمان به طور نهانی وجود داشت و در حرکت قلم او، مسیر ستاره‌ها به شکل مبهمی مشخص می‌شد.

هوش مصنوعی: بسیار خوب است که فرمان تو را با ستارگان مقایسه کنیم، چرا که نشانه‌های روشن و درخشان تو همچون لباس آسمان، نمایانگر مقام والای تو هستند.

هوش مصنوعی: عطر گل‌های تو بر روح من تأثیر گذاشته و به قلبم آرامش می‌بخشد. وجود پاک تو همچون مرواریدی از عقل و خِرَد در عمق وجودم شکوفا شده است.

هوش مصنوعی: کسی که به مقام خلافت و رهبری فکر می‌کند، مانند سروی است که در وسط میدان ایستاده و دیگران به او مانند سگانی هستند که از آن سر سفره‌اش غذا و آب می‌خورند.

هوش مصنوعی: سپاه دشمن با دیدن پرچم اژدها، ترس و وحشت را تجربه می‌کند، مانند ترس ناشی از مشاهده افعی و مار در حال حمله.

هوش مصنوعی: تو جمشید، فرمانروای جهان، با چهره‌ای نیکو و سرنوشت خوب هستی؛ تو مانند خورشید، سلطنت و عظمت داری و پاگشایی‌ات بزرگ و با شکوه است.

هوش مصنوعی: هنوز زمان خوشبختی و فرصت‌های خوب برای تو آغاز شده و هر لحظه نشانه‌هایی از پیروزی و موفقیت خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: بگذار باران بهاری و هوای صبح در باغ، زیورهای مروارید را به تاج گل سرخ بیفزاید.

هوش مصنوعی: امیدوارم زیبایی چهره‌ات همیشه درخشنده باشد، مانند صورت عروس‌های بهاری که تازه و شاداب هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به اهمیت و ارزش شخصیت فرد اشاره دارد. نظم و عدالت در زندگی او به اندازه‌ای است که به راحتی می‌تواند با اتکا به اراده و تلاش خود، پایه‌های زندگی‌اش را محکم کند. در واقع، او می‌تواند با عزت و وقار، از زندگی و زمان خود بهره‌برداری کند.