هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تصویر زیبایی از قد و قامت دلنشین تو در ذهنم نقش بسته است، به طوری که مانند سروی بلند و راست ایستاده بر روی آب جاری به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: وقتی که جوانی و زیبایی تو بر چشمانم ظاهر شد، چشمانم مانند یک باغ پر از گل و شکوفه گشت.

هوش مصنوعی: چشمانم را به سوی آب دوخته‌ام منتظر تو هستم. گیسوانت مانند دام عارض و ابرویت همچون کمان چشمت، همه‌چیز را زیبا و دل‌نشین کرده است.

هوش مصنوعی: چشم و دل من به این حال و روز افتاده‌اند، گاهی دلم آسیب می‌بیند و گاهی چشمم زیان می‌بیند.

هوش مصنوعی: چشم حسود و فضول، آرامش و آسایش دل مرا نابود کرد. ای خدا، به من بگو که این نگاه کنجکاو و فضول، چه بر سر زندگی‌ام آورده است!

هوش مصنوعی: تا کی باید بخاطر عشق تو اشک بریزم، مثل شهاب‌هایی که از آسمان به زمین می‌افتند؟

هوش مصنوعی: تا وقتی که نگاه چشمم به زیبایی تو نیفتد، دل و چشمانم پر از درد و خون است.

هوش مصنوعی: من در هر آستین خود صد گنج با ارزش دارم، به خاطر او (شخص مورد نظر) با کمال سخاوت، از چشمانم مروارید نثار می‌کنم.

هوش مصنوعی: من لقمه‌ای از پالوده و کباب جگر را به یاد تصویر زیبای تو بر سر سفره چشمانم می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هر شب که می‌گذرد، با وجود اینکه به شدت تشنه‌ام و آبی در دل و جانم نیست، زیبایی و عیار چهره‌ات برایم مانند مهمانی است که به چشمانم می‌آید.

هوش مصنوعی: او را در کنار خود نشاند و او را چون انسانی همچون خودم دیدم، مانند سروی تازه و سرسبز که بر کناره‌ی آبی روان ایستاده است.

هوش مصنوعی: سپس، جلو چشمانم شراب را با شیشه ای شفاف می‌آورم و در آن ریزه‌ریزهای زیبای رنگین را می‌پاشم.

هوش مصنوعی: چشمم مثل یک گلستان پر از خارهای درد و رنج است، همچنین مانند شبنمی که بر روی گل‌های آن گلستان نشسته.

هوش مصنوعی: در کنج‌ها نشسته و سرش را به آب انداخته است، مردم به خاطر زیبایی و ناز تو چشمانشان را به زمین دوخته‌اند.

هوش مصنوعی: چشمم به یاد ابروی بازیگوش تو مشغول است و این خیال همیشه در کمان چشمانم به شکل منحرف و کج وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر این‌که دائماً در فکر تو هستم و تو را به تصاویر می‌آورم، قلم مژه‌ام از گفتن زیبایی‌های چشمانت شکسته شده است.

هوش مصنوعی: تصور زیبایی تو در چشمانم مانند خانه‌ای جا گرفته است، چنانکه جواهر را از آستان چشمانت به آستین خود می‌کشم.

هوش مصنوعی: بسیاری از اشک‌ها به خاطر او بر رنج و غم می‌بارند، چون آن کسی که این درد را متحمل شده، کنترلی بر چشمانش ندارد و همواره می‌گرید.

هوش مصنوعی: همواره در انتظار ورود و حضور تو هستم، به طوری که روز و شب، مانند دیده‌بانی در کنار راه، چشمانم به راه دوخته شده است.

هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند در باغی که باغبان چشم به آن دوخته، به زیبایی قامت تو و گل‌ها جلوه کند.

هوش مصنوعی: چشمت آنقدر جذاب و گیراست که تیرهای ناز و فریب از همه طرف به سوی من نشانه رفته‌اند. من نمی‌دانم چطور باید خود را در برابر این زیبایی و جاذبه نشان دهم.

هوش مصنوعی: چشم معشوق من مانند دریا سفر می‌کند و زیبایی‌اش از جذابیت و سکوتش ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که دل و احساسات انسان مانند دریایی عمیق است و لطف و رحمت الهی به این دریا افزوده شده است. در این تصویر، چشم‌ها به عنوان اعلام کنندهٔ این احساسات و زیبایی ها در نظر گرفته شده‌اند.

هوش مصنوعی: آن‌کس که عروسی با بصیرت است و بی‌هیچ تدبیری، زیبایی‌اش را در پرده نازک چشمانش به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: لباس شیرینی چشیدن طعمی خوش و دلپذیر است که یادآور طعم شکر می‌باشد. در نور زیبایی چهره‌اش، دیدن او برای چشم‌ها خوشایند و دل‌نواز است.

هوش مصنوعی: بدون زیبایی چهره صائب، طاووس نور در باغ گل نمی‌درخشد.

هوش مصنوعی: شکوه و زیبایی هوا و یار محبوبش به قدری است که حتی پرنده نظر نیز از چشمانش دور نمی‌شود و نمی‌تواند از آشیانه چشمش پرواز کند.

هوش مصنوعی: اگر ابر با اراده‌اش سایه‌ای بر وجود بیاندازد، در این صورت نیز گوهر، مانند قطره‌ای که از ناودان چشم می‌چکد، بر زمین خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: چشمی که روشنی و نور زندگی افراد خانواده تو را به ارمغان آورده، از وجود با ارزش و شایسته تو سرچشمه گرفته و مانند چشم درخشان و راهنماست.

هوش مصنوعی: اگر آسمان به اندازه صد هزار چشم به تو نگاه کند، باز هم نمی‌تواند جلال و عظمت تو را ببیند.

هوش مصنوعی: گل خوشبختی تو از نگاه حسودان در امان است، زیرا که نباید اجازه بدهی غم و اندوه به تو نزدیک شود.

هوش مصنوعی: اگر زینت و زیبایی تو را نداشته باشم، به یقین تاریک و بی‌نور هستم، چنان که آینه‌های روشن چشم‌هایم بدون نور و روشنی می‌مانند.

هوش مصنوعی: چشم کسی که به خاطر تو اشک می‌ریزد، از خاک پای تو به وجود آمده است و در نتیجه، آن فرد فقط از غم و اندوه تو به درد می‌رسد.

هوش مصنوعی: دشمن فریبکار تو که به بهشت روی نمی‌آورد، در حقیقت وقتی نگاهش را بر روی تو می‌اندازد، مانند کسی است که به زیبایی نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی به زیبایی و خاک پای تو فکر کند، چشمانش همچون سرمه‌ای خواهد بود که از خاک سیاه پر شده است.

هوش مصنوعی: توانایی درک و شناخت تو باعث شد که چشم ضعیف من به شکوه و عظمت تو پی ببرد. به وضوح روشن می‌شود که نهایت توان چشمان من تا چه اندازه است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه! به آن خدایی که برای قدرتش، روشنایی را در چشمان ما قرار داده است، توجه کن.

هوش مصنوعی: بر روی آفتاب، چهره زیباها همچون هلال، چادری بر سرتاسر چشم‌ها می‌کشد.

هوش مصنوعی: در کتابی که مملو از علم و دانش است، به زیبایی دقت کرده‌اند و مراقب آن هستند، مانند هندوهایی که از چشم‌ها و نگاه‌ها محافظت می‌کنند.

هوش مصنوعی: خورشید، ماه، روز و شب، و همچنین انسان‌ها و گیاهان، همه به دست حکمت خداوند در جهان آفریده شده‌اند.

هوش مصنوعی: با شرم و حیا، آسمان نگاهش را به زمین دوخته است، زیرا اگر منظره‌ای که در اینجا وجود دارد را ببیند، خجالت زده می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمم به خاطر زیبایی و ارزش خاک درگاه تو، با شوق فراوان به ستایش پرداخته است. هنوز هم اشک شوق از چشمانم پایین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زیبایی و شمایل دلربا وجود دارد، چشم‌ها در زیر سایه‌ی ابروها آرام می‌گیرند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بهار خوشبختی و موفقیت وجود دارد، امیدوارم که بدی‌ها و حسادت‌ها به تو نزدیک نشوند و دوری آن‌ها از زندگی‌ات موجب شادی و آرامش تو باشد.