هوش مصنوعی: زنجیری از موهای تو بر دل من حلقه زده و گروهی از آرزوهای مرتبط با ماه تو در چشمانم سکنی گزیده‌اند.

هوش مصنوعی: ای گل، به خاطر زیبایی چهره‌ات شرمنده‌ای، و گل‌های جوانه‌زده به لبان تو به شدت عاشق شده‌اند.

هوش مصنوعی: موهای تو و خط چهره‌ات به زیبایی هندوستان و طوطی است. صورت و خال‌های سیاه تو مانند کافور و دانه‌های فلفل است.

هوش مصنوعی: دل شکسته‌ای که به زلف‌های سیاه عشق گرفتار شده، دیوانه و آشفتگی را تجربه می‌کند و به بندهای سخت و کشنده‌ای نیاز دارد تا از این حالت رهایی یابد.

هوش مصنوعی: در برخی مواقع، بی‌خبر شدن از اطراف لطفی ندارد، زیرا تقدیر می‌تواند مانع از خوشی‌ها و فرصت‌های روزگار شود.

هوش مصنوعی: خون من بارها می‌تواند زندگی بخش باشد، گویی که تقدیر من به دست قاتل، همانند آب حیات به من گشته است.

هوش مصنوعی: یاقوتی که در چهره‌ات می‌درخشد، مانند الماس محافظ توست. شمشاد زیبا و خوش‌سیرت تو، همچون خورشیدی است که تو را در آغوش دارد.

هوش مصنوعی: تصویر چهره‌ات در نور ماه تابان زیباست و از جادوی چشمانت مانند آبی که از چاه بابل به دست می‌آید، سحرآمیز و دلربا است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی یوسف جانت از چاه غم نجات یابد، باید حبل و ریسمان مشکی را از بالا به سمت پایین پرتاب کنی.

هوش مصنوعی: از زیبایی گل، بادی در گلزار ورق‌ها را به پرواز درمی‌آورد. اگر این زیبایی را در شمال بخوانم، تنها یک باره از آن شکل زیبا را توصیف کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از آن شانه که بر سر می‌افتد، آن موی‌های به هم پیچیده را باز می‌کند. در گره و بافتن موهایت نکته‌ای نهفته است که درک آن دشوار است.

هوش مصنوعی: مراقب باش که گیسوانت را رها نکن، زیرا زیبایی‌ات ممکن است در سایه ناملایمات این دنیا تحت تأثیر قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: این شعر به وصف مکانی بسیار مقدس و باارزش می‌پردازد که منبع معنویت و فضایل است. اینجا به نوعی به اهمیت و ارزش روحانی آن مکان اشاره شده است، جایی که همه معانی و خوبی‌ها در آن جمع شده‌اند و به بیان یکی از بهترین‌ها و برترین‌ها در عالم اشاره دارد.

هوش مصنوعی: دلشاد شاه، که از سرزمین مقنع به حکومت رسید، تاج هرقل را با شکست دادن ملک سنجر به دست آورد.

هوش مصنوعی: نعل سم سمند او، بسیار با ارزش و در خور توجه است، همچنان که تاج سر سلاطین ارزشمند است. خاک در سرای او به آب در چشم افراد برجسته ماندگار می‌افتد.

هوش مصنوعی: پرچم‌های کمال و مهارت از وجود اوست، آیات بزرگی که نشان‌دهنده مقام سلطنت اوست نازل شده‌اند.

هوش مصنوعی: نام نیک او مانند بادی آرام در جهان می‌گردد و نعمت‌هایش مثل بهاری زیبا بر دوش دارد.

هوش مصنوعی: زمانه به گونه‌ای است که فرمانش بر جن و انسان جاری است، همانطور که نور خورشید بر دریا و خشک‌زمین تابیدن دارد و همه جا را فرا می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی شاهین بزرگ، چتر خود را باز کرد، ملک سنجر را به زیر پناه خود آورد و نسر گردون، یعنی پرنده‌ای با نام نسر، را از آسمان پایین آورد؛ اینجا شهبال طغرل، یعنی بال‌های بلند و قدرتمند طغرل، به اوج خود رسید.

هوش مصنوعی: ای جمعیت عظیمت، یاری بر تو نازل شده است! ای سایه‌ی دولتت، گویی خورشید در زیر سایه‌ات قرار گرفته است!

هوش مصنوعی: در مقابل پاکی‌ات، همانند مکه‌ای که مرکز پاکی‌هاست، و در جمع ستایش‌های تو، تویی که سرچشمه‌ی دلایل و برهان‌ها هستی.

هوش مصنوعی: آستین چپی را به چهره ی خاکی‌ام کشیده‌ام و در آستانه‌ی در، بارها بوسه زده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی خط تو، قلم بر سر می‌نشیند و از شرم لطف طبیعت، قدم‌هایت در گل و لای باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: باد شمال بویی از زیبایی آفرینش را به همراه دارد و شاخ درختان به سمت این بو تمایل دارد.

هوش مصنوعی: در اوج مخالفت، تو به ما ضربه زدی تا حکمی قاطع صادر شد. جانش از بدنش جدا شد و به دست فاعل افتاد.

هوش مصنوعی: مادیان تنها در جایی که آهن دارد یا در میان آبی مانند تو، نمی‌تواند با تو روبرو شود.

هوش مصنوعی: دست تو مانند گنجی است که در زمین ریخته شده، شاید اگر این دست به کار بیفتد، آن گنج را پیدا کند.

هوش مصنوعی: در کار بخشش، افراد مختلفی هستند که دست را به گشایش و آزادی دراز می‌کنند، اما در میان آنها، برخی به خاطر عدم توجه یا مهارت، در عمل دچار محدودیت می‌شوند.

هوش مصنوعی: شاخ درخت محبتت، بر پایه‌ی سرسختی و زورگویی تنیده شده است. بارش رحمت و بخشش تو، مانند سیلابی است که بر این درخت می‌ریزد و آن را پرآب و سرزنده می‌کند.

هوش مصنوعی: با اراده و استقامت تو، کوه سنگین نیز سبکتر می‌شود. با اراده قوی و تند خود، حتی برق، که به نظر می‌رسد عجول و بی‌احتیاط است، نیز تنبلی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر قسمتی از دشمن تو به منزلی برای بلا تبدیل شده است و تیغ تو که برای قطع کردن این منازل تیز شده، آماده است.

هوش مصنوعی: تو قبل از آنکه جهان به وجود بیاید و اجرام آسمانی روشن شوند، نور و روشنی این عالم بودی.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اکنون وقت جشن و شادی است و ای پادشاه، به خاطر انتظار طولانی برای این لحظه، اشاره به این دارد که به آرامی روی ساقه‌ای راست ایستاده و در میان گل‌ها دستانش را به طرف بالا دراز کرده است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، تو که چهره‌ات مانند لاله زیباست، باید جامی را پر کنید. رنگ این جام مانند اشک عاشقانی است که به خاطر اندوه عشق می‌گریند، و روشنایی آن به روشنی اندیشه‌ی عاقلان می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر ساقی جرعه‌ای بر زمین بریزد، عظمتی که به خاک داده می‌شود، به جان و روح نیز نفوذ می‌کند و آن را به مقام والایی می‌رساند.

هوش مصنوعی: آتش شوق و عشق را از دل برآور، و به یادگارهای زیبا و معانی عمیق بیندیش. بگذار که دل را از حالت‌های بی‌ثمری رهایی ببخشی، و به سرودهایی که از دل می‌آید، گوش فرا دهی.

هوش مصنوعی: خواننده‌ای که دیشب سرودش را اجرا کردی، امروز در جمع‌های مختلف آهنگ‌هایی را در دل خود جا داده است.

هوش مصنوعی: چنگی به دامن خواننده آویخته شده و از او خواهش می‌شود که دست خود را بردارد.

هوش مصنوعی: در صبح عید، خورشید و زیبایی خاصی دارد که نوشیدن شراب را لذت‌بخش می‌کند؛ این لذت بدون هیچ تلاشی و صحبت کردن با کسی به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر راوی با لطافت به بیان شعر بپردازد، این اشعار در سپاهان روح کمال را به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: هر نسیم روشنی که بیفتد، این قفس آبگون (نرم و شفاف) را به پرواز درمی‌آورد، مثل پر پرندگان بزرگ و باارزش.

هوش مصنوعی: باد خوشی، عیدت مبارک و شاد باد! سرنوشت ستاره‌ها به خوبی زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنی بستگی دارد.