هوش مصنوعی: در لبه‌های عقیق مانند لب‌هایت، جان خود را به قیمت گزافی گذاشتم و این سرمایه‌ی ارزشمند را در جایی پنهان کردم.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از زیبایی و جذابیت شخصی است که لبهایش به قدری شاداب و دل‌انگیز هستند که مانند یک قفل زیبا بر درب عشق قرار گرفته‌اند. بوی خوش و دلپذیر او که شبیه به عطر عنبر است، به طور خاصی خوشایند و خاص است و مهر و محبت را به آن‌ها اضافه کرده است. این تصویر به خوبی نشان‌دهنده جذابیت و عمق احساسات در عشق و زیبایی است.

هوش مصنوعی: ناگهان به یادم آمد که نامت را مانند رشته‌ای نازک به دور کمرم می‌پیچم.

هوش مصنوعی: زیبایی گفتارت از شکر نیز شیرین‌تر است و لب‌های تو مانند لعل، لطیفه‌ای را به تصویر می‌کشند.

هوش مصنوعی: از اندام تو تصویری زیبا به وجود آمده و در پوشش نازک دل، آن تصویر به آرامی به قلبم منتقل شده است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم به این روش زندگی کنم که همچون شمعی که خاموش شده، تنها به نفس کشیدن ادامه دهم؟ کجاست آن لحظه که با تو در میانهٔ جوانی و حیات بی‌دغدغه، روح و جانم را تقدیم کنم؟

هوش مصنوعی: ای دل، دنبال نفعی از عشق او نباش، زیرا عشق بر اساس زیان و فراق بنا شده است.

هوش مصنوعی: خداوند عشق به دوستان را در وجود من نهاد، پیش از آنکه روح را در بدن قرار دهد.

هوش مصنوعی: جانم به خاطر نگاه دوست زندگی می‌کند و قلبم را به نشانه عشق، زیر تیرهای دردناک غمزه‌اش گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: نرگس وقتی سنبل را به کنار موهایش مرتب کرد، دسته‌ای از آن‌ها را به سمت گل‌های ارغوانی گذاشت.

هوش مصنوعی: یک خط زیبا به طور ناگهانی ظاهر شد و در پایان، همه ی پیچیدگی‌های زلف را بر لبه‌ی خود گذاشت.

هوش مصنوعی: ظاهر او مانند عطری خوشبو است، مگر اینکه روی او به خاک پای پادشاهی خوشبخت افتاده باشد.

هوش مصنوعی: سلطان اویس، حاکم و قاضی دین، به خاطر عدالت کاملش، اصول نوین و متینی را در حاکمیت خود برقرار کرد.

هوش مصنوعی: هر گوهری که در دکان گذاشته شده، از اموال و دارایی‌های اضافی اوست. یعنی هر چیز باارزشی که وجود دارد، از فضائل و مواهبی است که او به دیگران می‌بخشد.

هوش مصنوعی: زندگی همچون اسب تندرویی است که در ابتدا کنترل آن در دست من بود، اما اکنون که زمان می‌گذرد و پیر می‌شوم، این کنترل به دست جوانی دیگر سپرده شده است.

هوش مصنوعی: در زمان او، تنها وسیله‌ای که می‌توانست بار سنگین ایام را بسنجد، ترازوی بارکش بود و در غیر این صورت، زندگی مانند برکه‌ای آرام به نظر می‌رسید که بار سنگینی را بر دوش خود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که کهکشان را دید، آسمان به سمت او رفت و چندین چشم به سوی کهکشان خیره شدند.

هوش مصنوعی: نصرت مانند مرغی است که در لانه‌ی خود بر روی درختی نشسته و این درخت به شدت محکم و مقاوم است.

هوش مصنوعی: وقتی حسام دید که همچون سدی آهنین از خود دفاع می‌کند، لقب سکندر را که به معنای فتح و پیروزی در جهان است، بر خود گذاشت.

هوش مصنوعی: زمانی که دنیا برای جواد (شخصیتی با فضائل و توانمندی‌های خاص) به ارمغان آورد، او را چون موسی که دریا را با دستش شکافت، پذیرایی کرد.

هوش مصنوعی: ای کسی که وارث انگشتری سلیمان هستی، از آنجا که مردم به خاطر ایمان و اعتقادشان جان و دلشان را تسلیم فرمان تو کرده‌اند.

هوش مصنوعی: یک اسب شبدیز سلطنتی به تازگی زیر پای شاهسواری با بزرگی و منزلت تو قرار گرفت.

هوش مصنوعی: قدر و ارزش تو به اندازه‌ای است که مانند ستاره سماک سنان در دل آسمان درخشش دارد و نام تو مانند زین در دست راست اسب، مورد توجه و زبان‌زد مردم قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: روزگار، این سنگ زینتی را بر بالاترین نقطه آسمان قرار داد.

هوش مصنوعی: وقتی که او زیبایی و شکوه تو را مشاهده کرد، عشق و محبتش را از خود جدا کرد و در این درگاه تو به سجده افتاد.

هوش مصنوعی: در کام کودک دشمن تو، گویی که پرستار، شیر را آماده کرده است. اما آسمان به نوعی تلخی و آسیب، زهر عقرب را در لبان او قرار داده است.

هوش مصنوعی: تنها شخصی که از پشت دشمن بیرون آمد، سنان بود که ارزش و جایگاهی همچون گوهر دارد.

هوش مصنوعی: ذات تو سبب شده که عقدی گوهری به وجود آید که لطف و کرم در آن نهفته است، مانند در صدفی که گوهری را درون خود می‌پروراند و شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: در کنترل و تسلط تو، فقط شمشیر آسمان وجود ندارد بلکه امور و حوادث زمین و زمان نیز در دست تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: خداوند را در نظر بگیر نه آسمان و چرخ زمان، زیرا این بلای آتشین به دست او قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: هر بره‌ای را که گرگ شکار کرده، در لحظه‌ای می‌گیرد و می‌برد و جلو چوپان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دوران حاکمیت تو، عقل و اندیشه از سخن ملوک و دین فاصله گرفت و بر چشم‌ها قرار گرفت.

هوش مصنوعی: در سرزمین تو که بوی خوش مشک به مشام می‌رسد، حال و هوای زمانه هم مانند زعفران خاص و برجسته است.

هوش مصنوعی: در روزی که تو اراده کردی، تقدیر بی‌چاره‌ای نوشت و آن را در دستان تو قرار داد.

هوش مصنوعی: هر جنگی را که تو با دقت و توانایی خود شروع کنی، سال‌ها به خاطر قدرت و استقامتت به یاد خواهد ماند.

هوش مصنوعی: خنجر تو در میدان هفت خوان نمایان شد و به تعداد هفت کاسه سرکه در آنجا گذاشته شد.

هوش مصنوعی: قدرت خود را دست کم نگیر و خود را با دیگران مقایسه نکن؛ چرا که عظمت و رتبه‌ای که به تو داده شده، فراتر از تمام مرزها و محدودیت‌هاست.

هوش مصنوعی: بدون حمایت تو، وضعیت زندگی‌ات ناپایدار شده بود و او با یک اقدام، بر بخت و زندگی‌ات تأثیر گذاشت.

هوش مصنوعی: از شرق همیشه طلا و ثروت به دور دست‌ها آورده‌اند، به جز این مالیاتی که بر سرزمین‌های شرقی گذاشته شده است.

هوش مصنوعی: من شخصیتی هستم که اندیشه‌ام در کلامم به قوتی همچون شیر و به شجاعت ببر نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: بسیار به آب و عاطفه اشاره دارم که سرنوشت تو در دستان و پای من قرار دارد و در نهایت زمان را تعیین می‌کند.

هوش مصنوعی: من اشعار زیبایی را در ستایش تو نوشتم که عقل انسان در برابر هر یک از آن نکات، جهانی ارزش قائل است.

هوش مصنوعی: زمانی که تو در اوج قدرت و موفقیت بودی، هر چیزی را که می‌خواستی بیان کنی، به شکل مناسب و مطلوبی بیان می‌کردی و نظم خاصی به آن می‌دادی.

هوش مصنوعی: وضعیت کلی کشور خوب است، اما وضعیت من به قدری بد است که نمی‌توان به راحتی آن را بهتر کرد.

هوش مصنوعی: در این شعر اشاره شده است که در این قصیده به موضوعی پرداخته شده و این موضع و شیوه بیان، سنتی و قدیمی است و نمی‌توان به سادگی گفت که شخص خاصی آن را بیان کرده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خورشید صبح بر تخت زرین خود می‌درخشد، روزگار ما همچون فیل سفید ادامه دارد.

هوش مصنوعی: باد صبحی که در دشت لشکر هند وزید، همچون فیل تو، فرمانبردار و مطیع خواهد بود.

هوش مصنوعی: جاوید، ای که در آغاز آفرینش به نام تو بنیاد سلطنت جاودان گذاشته شده است.