هوش مصنوعی: دنیا مانند خانه‌ای است که از دود ساخته شده و موقتی است. در چنین خانه‌ای که ناپایدار و زودگذر است، بهتر است به‌عنوان یک مهمان بمانیم و در آن سکونت نکنیم.

هوش مصنوعی: تو در این خانه صاحب اختیار هستی، اما بدان که جای تو در این منزل نیست و باید به جای دیگری بروی.

هوش مصنوعی: عمرت در حال کم شدن است، اما امید و حرصت روز به روز بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه تو خود را صاحب دانش و آگاهی می‌دانی، اما اگر به نام و دانشی از دو دنیا قانع باشی، همین کافی است. علم و معرفت به این اندازه ارزشمند است.

هوش مصنوعی: اگرچه کار امروزت ارزشمند و خوب است، اما در آینده، ارزش واقعی و درست آن مشخص خواهد شد، مانند طلا که در آتش خالص می‌شود.

هوش مصنوعی: سفرهای تو می‌تواند دور باشد و مسیر حرکت تو طولانی، اما هیچ وسیله نقلیه‌ای برای این سفر نداری و هیچ بهره‌ای از سفر نمی‌بردی.

هوش مصنوعی: از نادانی خود را کنار بکش و به دانش دینی ارتباط برقرار کن؛ زیرا نادانی مانند خار در راه دین است و دانش میوه‌دار و پرثمر است.

هوش مصنوعی: تو در حال برنامه‌ریزی برای آسیب رساندن به دیگران هستی، اما بدان که تیرهای ضعیف نمی‌توانند کارساز باشند.

هوش مصنوعی: اگرچه از نظر قوانین شرعی شکار کردن او اشکالی ندارد، اما از نظر جوانمردی ناپسند است، زیرا این حیوان نیز مانند تو زنده است و حق حیات دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در درونش پر از تیر و در ذهنش تبر است، چگونه می‌تواند رحمت و محبت را در دل خود جای دهد؟

هوش مصنوعی: فقر و ثروت به اصل و نژاد человека ارتباطی ندارد. در نزد من، ارزش واقعی کسی که سیر و بی نیاز است، بیشتر از کسی است که فقط به خاطر نژادش در موقعیت بالاتری قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر خانه و باغ بدون سرپرست و صاحب‌خانه بمانند، دیگر خبری از گل‌ها و بنفشه‌ها نخواهد بود و به سرنوشت بی‌حالی دچار می‌شوند.

هوش مصنوعی: هرگز از اتفاقات دنیا احساس امنیت نکن، زیرا از آغاز تا پایان، مشغله‌ها و سختی‌های زندگی مانند کاروان‌هایی در حال حرکت به سمت ساحل زمین هستند.

هوش مصنوعی: از رفتن دیگران عبرت بگیر و از دانایان نصیحت را بپذیر، زیرا حقیقت همین است و هر چیز دیگر بیهوده است.

هوش مصنوعی: همه افراد در معرض مرگ هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند از آن فرار کند. کسی که بی‌احتیاط و بی‌فکر زندگی کند، حتی اگر خود را در امان از خطرات مرگ بداند، در واقع در معرض خطر بیشتری قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر چهار پر مرگ را نمی‌توان با خدنگ (نیزه) شکست. حتی اگر تو هزاران زره، جوشن و سپر هم داشته باشی، باز هم نمی‌توانی از مرگ فرار کنی.

هوش مصنوعی: در دل شب همچون شمعی بایست و تابان باش، زیرا نور چهره‌ات از مهارت سحرگاه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر روز به دنبال قوت روزانه‌ات باش، همان‌طور که هر روز نور خورشید به زمین می‌تابد و زندگی را فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: در زمان شام، کاسه‌ای سیاه بود که تنگی آن باعث کمبود بقا برای صبح شد. این ناشی از وجود پرده‌ای است که مانع دیده شدن می‌شود.

هوش مصنوعی: بهتر است بر سر و چشم خود خاک بریزید و با دیده بصیرت به جهان بنگرید تا اینکه فقط با پا به جایی بروید، چرا که هر جا که پا بگذارید، نگاه و دل شما نیز همان‌جا خواهد بود.

هوش مصنوعی: بسیاری از سخنان و اخبار در دل وجود دارد که از این موضوع حکایت می‌کند، اما دل تو هنوز از این سخنان بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: وقتی آفتاب از میان ذرات عبور می‌کند، نورش درخشان می‌شود و مانند نور صبح، حجاب و پرده‌ای که در سحر وجود دارد، کنار می‌رود.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که چه خاصیتی از آفتاب را داری؟ جز این که تنها از نور آن در چشمانت بهره‌مند می‌شوی؟

هوش مصنوعی: در این خانه هیچ‌کس از غم بی‌بهره نیست و هر کسی به اندازه خودش درگیر مشکلات و دردها است.

هوش مصنوعی: از شدت دلتنگی و درد درون، دریا همیشه خشک و بی‌آب است، اما اشک‌های من چون ابر، صبح و شب دائم در حال ریختن و تر کردن چهره‌ام هستند.

هوش مصنوعی: به صدای ناله توجه کن و به اشک‌هایی که مثل آتش هستند نگاه کن. فکر نکن که آن‌ها فقط شعله هستند؛ بلکه بدان که درون آن‌ها خون نیز جاری است.

هوش مصنوعی: چرا باد صبا بر سر برادری که عزیز است، خاک می‌ریزد؟ مگر آنکه در خاک خوابیده باشد؟

هوش مصنوعی: اگر زمین دچار مصیبت و مشکلی نیست، پس چرا این همه اشک و خون دل در دل مردم وجود دارد؟

هوش مصنوعی: بیایید یک لحظه به قلمرو خاک بنگریم؛ اینجا همان مکانی است که بزرگان و شاهان حقیقی بر آن تکیه دارند و به آن اعتماد می‌کنند.

هوش مصنوعی: کنار خاک جایگاه بت‌ها، موهای میان کلاه لاله مانند کسانی است که مقام بلندی دارند، تا زمانی که ظلم و ستم ادامه داشته باشد.

هوش مصنوعی: سری که با افتخار و بلندمرتبه زیر نور آفتاب قرار دارد، در واقع در برابر خطرات و تهدیدات طبیعی قرار دارد و ممکن است به سادگی در دست وحوش و درندگان باشد.

هوش مصنوعی: مانند قد شمشاد، به تخته‌ای محکم و ثابت شده است و بر روی خاک تیره‌ای که مانند ماه درخشان است، فرو رفته است.

هوش مصنوعی: بزرگان و نام‌آورانی که در گذشته وجود داشتند، امروز کجا رفته‌اند؟ دیگر نه نامی از آن‌ها در جهان هست و نه نشانی از آثارشان باقی مانده است.

هوش مصنوعی: به دنبال وفاداری نباش، چرا که نه محبت مادری در میان است و نه رحمت پدری وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این پدر محبت و مهری وجود ندارد، وگرنه باید به فرزندی که گفته است "من بدترین پسرم" رحم می‌کرد.

هوش مصنوعی: دین محمد، محمدبن حسین، در دنیا به خاطر بخشندگی و سخاوتش معروف و شناخته شده است.

هوش مصنوعی: چراغ روشن او تا زمانی که باد مرگ به خاموشی‌اش نکشاند، به مانند دودی است که از سوختن مازاد زندگی بشر برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: آدمی که از غم و درد خودش اشک می‌ریزد، ممکن است دامن خاک را خیس کند، به‌طوری که در هر سمتی احساس می‌شود که آب بیشتری برمی‌گردد و به زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر این اندوه، رنگی غمگین به خود گرفته و جهان در عزا و ناامیدی به خاطر وجود یک هنرمند بزرگ است.

هوش مصنوعی: کسی که در بالای مسند حکومت قرار دارد و بر کشور فرمان می‌راند، امروز به دلیل ناپایداری و عدم ثبات، به راحتی می‌تواند برکنار شود.

هوش مصنوعی: پناهگاه ملک زکریا، کسی است که درک و حکمتش باعث می‌شود بفهمیم که لطف و خشونت او به چه شکلی می‌تواند به نفع یا ضرر ما باشد.

هوش مصنوعی: پناهگاهی که کشور او به آن تکیه داشت، اکنون از دست رفته است. اکنون امیدی برای ملک باقی نمانده و این خواجه به مانند یک پادشاه بی‌دفاع سرگردان است.

هوش مصنوعی: مرکز اسلام همچون خورشید است که هم دولت و هم دین را روشن می‌کند و نشان‌دهنده‌ی انتخاب و اصل وجود بشر است.

هوش مصنوعی: از آسمان دانایی، ستاره‌های معانی می‌درخشند و ضمیر او در شب تاریکی، راهنمای ملک است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به ذهن انسان می‌رسد، اگر با قلبی مهربان و بخشنده همراه باشد، باعث نجات او خواهد شد. ولی باید بدانیم که ورود به تجربه‌های جدید و ناشناخته همیشه با خطر همراه است.

هوش مصنوعی: خداوند، نظر روشن تو را می‌شناسد که زندگی بدون وفاداری ممکن نیست و مرگ جزو سرنوشت ناگزیر است.

هوش مصنوعی: ساختمان بدن انسان از خاک ساخته شده و پایه‌ای ضعیف دارد. اما عمر انسان، که فضایی وسیع و بزرگ به نظر می‌رسد، در واقع کوتاه و محدود است.

هوش مصنوعی: اگرچه زندگی پر از لذت و شیرینی است، اما در پس آن ممکن است خطرات و مشکلاتی وجود داشته باشد که به ظاهر نادیده گرفته می‌شوند.

هوش مصنوعی: امیدوارم تو آن‌قدر به خوشبختی و سعادت برسی که در خانه‌ات شادی و آرامش وجود داشته باشد، چرا که سعادت در خانه‌ای است که از مایه خوشی پر شده است.