هوش مصنوعی: ای کسی که چهره‌ات از صد گل تازه‌تر است، حیا و شرم تو باعث می‌شود که چهره‌ات از گل‌های تازه زیباتر باشد.

هوش مصنوعی: ای خدا، این شعر تاریک تو چقدر زیبا بافته‌شده است! مانند حریر سمن و پارچه‌های گل‌دار، درست مانند یک زیرانداز زیبا.

هوش مصنوعی: پوشش چهره‌ی تو آرامش دل‌ها بود، آرامشی که اکنون دور از ماه افتاده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به راستی راز و رمز زیبایی و اسرار موهای تو را کشف نکرده است، اما به نظر می‌رسد نسیم صبحگاهی بوی لطیفی از آن به همراه دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جذابیتی که در خال و خط تو وجود دارد، قلبم به سوی آن کشیده شده است. من، که در واقع بی‌نوا هستم، برای رسیدن به این سود، به دریا سفر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دامن تو بوی خوشی از عشق و آتش دل گرفته و خوشبو شده است، تا بفهمی که سوز دل عاشقان همیشه آثار خودش را دارد.

هوش مصنوعی: تعجب‌آور است کسی که در اطراف لب تو مست از شراب است، مگر اینکه او از نوشیدنی شیرین لب تو بی‌خبر باشد.

هوش مصنوعی: چشم زیبا و دلربای تو به من نگاهی پرتاب کرد و من نیز با آن نگاه عاشقانه‌ات دلخوش شدم؛ حالا دوباره در دام نگاه تو هستم.

هوش مصنوعی: هر کس که به چهره‌ی او نگاه کند، در واقع در آتش زیبایی او گرفتار می‌شود. مردم اگر چشم من هم از غم پر آب است، نشان از دل شکسته‌ام است.

هوش مصنوعی: خلاصه‌ای از عطری که دارم به خاطر موهایم است و این عطر فقط به خاطر باد نیست، بلکه به خاطر رنج و درد قلبم به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: پسته را نباید به راحتی باز کرد، چون مغزش را به راحتی نمی‌توان برداشت. وقتی پسته‌ای دهن باز می‌کند، نشان‌دهنده‌ی این است که در آن سخن شیرینی نهفته است.

هوش مصنوعی: اگرچه تنم به خاطر تو فقط یک خیال است، اما این دل بیچاره هنوز هم به یاد تو زنده و شاداب است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند دلش را از زیبایی‌های تو دور کند، زیرا که در تاریکی شب که راهی سخت و باریک پیش رو داریم، تنها زیبایی‌های تو solace ماست.

هوش مصنوعی: زلف تو مانند سرکشی نیست و او هم مانند من از عمق وجودش به عشق تو مشغول است.

هوش مصنوعی: چشمی وجود دارد که مانند چشم‌های تو، شیفته و مجذوب است، ولی در این دنیا هیچ چیزی جای توجه و نگاه ندارد.

هوش مصنوعی: با لب‌های خشک و مژه‌های تر حاصل من از تو همین است که در دنیا چیزی جز این ندارم؛ هرآنچه که من را خشک و تر می‌کند.

هوش مصنوعی: زلف‌های تو به اندازه‌ای زیبا و پرجاذبه است که گویی سایه‌اش بر نور خورشید افتاده. آیا ممکن است که این خم زلف تو به خاطر لطف و عدالت الهی باشد که مانند چتری بر سر ما سایه افکنده است؟

هوش مصنوعی: درختی که بخشش و مهربانی‌اش فراوان است، هر وقت که نعمت‌هایش را می‌بارد، در برابر دست او، دریا هم به شمارش می‌آید و کم می‌آورد.

هوش مصنوعی: ناصر دین نبی، شاه اویس، کسی است که دلش مملو از دانش و علوم علی (علی بن ابی‌طالب) است و در عدالت نیز همانند عمر بن خطاب (خلیفه دوم اسلام) می‌باشد.

هوش مصنوعی: او تنها روحی خالص دارد و عقلش نیز از هر گونه جسمانیت آزاد است؛ زیرا هر چه غیر از این دو باشد، پر از زیبایی و هنر است.

هوش مصنوعی: ای کسی که خاک زیر پای تو، تاریکی آسمان را به یاد می‌آورد و رنگ نیل، نقش مهر و ماه را در چشمانت به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: دستور تو حکم می‌کند و نشان تو، نماد و نشانه‌ای در دنیا است. احکام تو به مانند امضایی است که نشان از مقام و قدر تو دارد.

هوش مصنوعی: فتنه و آشوب در دورانی که تو هستی، به خواب رفته و آرامش دارد. در حالی که تو انصاف را در دل داری، اما تیغ انتقام و قدرت در دستانت است.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و اهمیت چیزهایی اشاره شده که در شب قدر به زیباترین حالت خود می‌رسند. پرچم و ماه به عنوان نمادهایی از افتخار و پیروزی معرفی شده‌اند که در این شب ارزش و مقام خاصی پیدا می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده این است که آن شب، شب برکت و سعادت است و همه‌ی عیدها در سایه‌ی این شرف و مقام نمایان می‌شوند.

هوش مصنوعی: در آسمان ابرها به مانند ادرار کرگدن ناقص شده‌اند و بر روی زمین، آب از اجزای درختان حاصل می‌شود.

هوش مصنوعی: خیمه‌ی جلال و عظمت تو به اندازه‌ی وسعت آسمان است و باغ و طبیعت وجود تو به زیبایی ستاره‌هاست.

هوش مصنوعی: تو مانند خورشید در آسمانی و درخشان هستی، بر تو نور می‌افتابد و مانند مهی که در آسمان آرام می‌درخشد، آرزوها و خواسته‌هایت به حقیقت می‌پیوندد.

هوش مصنوعی: در مسائلی که به دنبال ایجاد نفاق و آشوب است، در موقعیتی که ممکن است زندگی بشر متوقف شود.

هوش مصنوعی: قلمی که به قلمرو الهام تو تعلق دارد، به مانند ذوالقرنین است، و خنجری که به رنگ سبز بر تن توست، به جای خضر قرار دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در دل دشمن تو زندگی واقعی وجود دارد، به همین دلیل در تاریکی‌ها، آن چیزی که در حقیقت درون توست، مثل یک گوهر در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: آبگون بودن پیکر تو به خاطر تندیس زیبای توست و این زیبایی مانند دشنه‌ای است که بر دل دیگران نفوذ می‌کند. در واقع، زیبایی تو به قدری خیره‌کننده است که جان تشنه دیگران را سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: خواسته‌ام این است که از ویژگی‌ها و صفات تو، نامه‌ای بنویسم. این نامه مانند کلامی شیرین و دلنشین است که مانند نیشکر می‌چشد.

هوش مصنوعی: ظالمان در دوران تو مانند ستاره‌ها براساس آن چهره، روز و شب زندگی‌شان به هم ریخته و برعکس است.

هوش مصنوعی: این جمله به توصیف حالتی از امان و آرامش در یک مکان می‌پردازد. مکانی که به دور از خطرات و تهدیدات است. در این فضا، آهو به راحتی حرکت می‌کند و شیر نر نمی‌تواند به آن نزدیک شود. این تصویر حاکی از صلح و امنیت در آن محیط است، به گونه‌ای که حیوانات معمولاً در موقعیت‌های خطرناک به خاطر آن احساس امنیت و راحتی دارند.

هوش مصنوعی: هر کسی که نام تو را بر زبان بیاورد، دهانش پر از طلا و ارزشمند خواهد بود.

هوش مصنوعی: همه افراد به علم و هنر خود افتخار می‌کنند، اما تو کسی هستی که علم و شرافت به خاطر وجود تو به خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن یک درخت سرسخت و مقاوم است که در برابر دشمنان و خطرات ایستادگی می‌کند. این درخت به مانند یک قهرمان در میدان نبرد، سر و سینه‌اش را به عنوان سدی در مقابل بدخواهان قرار داده است و به خوبی از خود دفاع می‌کند.

هوش مصنوعی: هر جا که تو با تیر خود به قلب چشمانم می‌زنی، در همان لحظه ستاره پیروزی از تیر تو سربرمی‌آورد.

هوش مصنوعی: باد در داخل آب به حبابی گرفتار است، چراکه به وعده تو، پرده‌ای مناسب بر روی گل‌های تازه چیده شده قرار داده است.

هوش مصنوعی: همه موجودات در جهان، به خاطر عشق و محبت و پیوندی که با تو دارم، تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و با حالتی از درد و اندوه مرتبط با وابستگی‌ام به تو زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: آسمان به عنوان پدر و زمین به عنوان مادر هستند و انسان نخستین فرزند هر دو می‌باشد.

هوش مصنوعی: همه‌ی فرزندان این مادر زمین به تو وابسته‌اند و حقیقتاً تو وارث اصلی این نسل‌ها هستی و نه تنها پدر آن‌ها.

هوش مصنوعی: باد عید تو مبارک، چون امروز دنیا را دیدیم و این دیدار همانند چتر تو، خوشحالی و عیدی دیگری است.