سلیم تهرانیشمارهٔ ۹۰
این پیکر زرین که جهان گشته بسی
آرام چو سیماب ندارد نفسی
خورشید مگو، که این سپهر غماز
هر روز ز بام افکند طشت کسی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این پیکر زرین که جهان گشته بسی
آرام چو سیماب ندارد نفسی
هوش مصنوعی: این جسم طلایی که در دنیا سرشار از آرامش است، مانند جیوه هیچ لحظه‌ای آرام نمی‌گیرد.
خورشید مگو، که این سپهر غماز
هر روز ز بام افکند طشت کسی
هوش مصنوعی: در اینجا به این موضوع اشاره می‌شود که بهتر است درباره خورشید صحبت نکنیم، زیرا این آسمان به مانند گواه و تماشاگر، هر روز راز و حال کسی را نمایان می‌کند.