سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از شوق تو خون در دل گل می جوشد</p></div>
<div class="m2"><p>شمع از هوست به سوختن می کوشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از عکس گل روی تو دایم چون گل</p></div>
<div class="m2"><p>آیینه لباس چهره ای می پوشد</p></div></div>

شمارهٔ ۴۷

از شوق تو خون در دل گل می جوشد
شمع از هوست به سوختن می کوشد
از عکس گل روی تو دایم چون گل
آیینه لباس چهره ای می پوشد

هوش مصنوعی: این اشعار به احساس عمیق عشق و زیبایی اشاره دارند. عشق باعث می‌شود که دل مانند گلی سرشار از شوق و احساسات باشد. هم‌چنین شمع به خاطر یاد تو می‌سوزد و زیبایی چهره‌ات مانند گل در آینه از خود نمایی می‌کند. شگفتی و زیبایی عشق در این اشعار به وضوح احساس می‌شود.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: از عشق تو، دل گل به طرب و شوق پرخون می‌شود و شمع به خاطر تو در تلاش است تا بسوزد.

از شوق تو خون در دل گل می جوشد

شمع از هوست به سوختن می کوشد

هوش مصنوعی: عکس زیبایی تو همیشه مانند گلی که در آیینه به نمایش گذاشته شده، لباسی بر چهره می‌پوشد.

از عکس گل روی تو دایم چون گل

آیینه لباس چهره ای می پوشد

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده