سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نوروز تو از گل به قدح سازی باد</p></div>
<div class="m2"><p>با لاله رخان کار تو گلبازی باد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اوراق نشاط را به بزمت دایم</p></div>
<div class="m2"><p>شیرازه ز موج می شیرازی باد</p></div></div>

شمارهٔ ۳۷

نوروز تو از گل به قدح سازی باد
با لاله رخان کار تو گلبازی باد
اوراق نشاط را به بزمت دایم
شیرازه ز موج می شیرازی باد

هوش مصنوعی: این شعر درباره نوروز و زیبایی‌های آن است. شاعر به وصف شادابی و نشاط بهاری می‌پردازد و از گل و لاله به عنوان نمادهای این فصل استفاده می‌کند. او از می و موج می‌نوشی صحبت می‌کند و به دورهمایی‌ها و جشن‌ها اشاره دارد که در این زمان پر از شادی و سرزندگی است. کل مضمون شعر، تجلیل از زیبایی‌های بهار و حال و هوای خوش آن است.

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

هوش مصنوعی: در روز نوروز، تو با گل‌ها به شادی و جشن می‌پردازی و با چهره‌های زیبا، حال و هوای زندگی را پر از شیرینی و نشاط می‌کنی.

نوروز تو از گل به قدح سازی باد

با لاله رخان کار تو گلبازی باد

هوش مصنوعی: صفحات شادابی را که در جشن ها نقش بسته، به لطف باد قدیمی شیراز مرتب و منظم می کند.

اوراق نشاط را به بزمت دایم

شیرازه ز موج می شیرازی باد

شمارهٔ ۳۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده