هوش مصنوعی: شبی که از نجف برمی‌گشتم، به‌طور ناخواسته در مسیر اشتباهی افتادم و به دشت و بیابانی رسیدم.

هوش مصنوعی: زمانی پر از نگرانی و دغدغه را توصیف می‌کند که شبیه به دنیای دیوانگان است. این مکان فضایی پرآشوب و پرتنش دارد که همچون دل و درون افراد فاسد و بی‌بندوبار می‌باشد.

هوش مصنوعی: آدمی که از زندگی خود دست برمی‌دارد، همچون آبی به سمت او روان می‌شود و بر تمام اتفاقات بی‌اعتنا است. او همچون بادی می‌گذرد و به مسیری که انتخاب کرده، ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر زندگی با مشکلات و چالش‌ها روبرو شود، ممکن است دچار جنون یا دیوانگی شود. به همین دلیل است که به او لقب مجنون داده‌اند.

هوش مصنوعی: برای این که او را از این بیابان بیرون ببرد، مانند منار سامره، مسیر را در میان طوفان پیچانده است.