سلیم تهرانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۲ - هجو حساد شعر

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سلیم اعدای تو حیوان چندند</p></div>
<div class="m2"><p>به ایشان ترک هر بیش و کمی کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چوز خمی می رسد از ناکسانت</p></div>
<div class="m2"><p>برآن از چرب نرمی مرهمی کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ز شیطان خود نشاید بود کمتر</p></div>
<div class="m2"><p>اگر خصمی کنی، با آدمی کن</p></div></div>

شمارهٔ ۴۳ - صاحب مال و جاه را ز جهان

سلیم اعدای تو حیوان چندند
به ایشان ترک هر بیش و کمی کن
چوز خمی می رسد از ناکسانت
برآن از چرب نرمی مرهمی کن
ز شیطان خود نشاید بود کمتر
اگر خصمی کنی با آدمی کن

هوش مصنوعی: در این شعر، سلیم به اهمیت رفتار با دیگران اشاره می‌کند. او می‌گوید که باید با حیوانات و انسان‌ها با انصاف و مهربانی رفتار کرد و از خصومت و دشمنی با آدم‌ها پرهیز کرد. همچنین به یادآوری این نکته می‌پردازد که شیطان از انسان‌ها کمتر نیست و اگر قرار بر درگیری باشد، بهتر است با انسان‌ها مواجه شویم. در نهایت، او به استفاده از محبت و نرم‌خویی به عنوان راه‌حلی برای مشکلات اشاره دارد.

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲ - هجو حساد شعر

هوش مصنوعی: تو در مقابل دشمنان چه حیواناتی را می‌شناسی، پس هرگونه کم و کاستی را در نظر آنان رها کن.

سلیم اعدای تو حیوان چندند

به ایشان ترک هر بیش و کمی کن

هوش مصنوعی: وقتی درد و غم از نااهلان به تو می‌رسد، می‌طلبد که با لطافت و نرمی به آن‌ها درمانی برسانی.

چوز خمی می رسد از ناکسانت

برآن از چرب نرمی مرهمی کن

هوش مصنوعی: اگر بخواهی با کسی خصومت کنی، بهتر است با انسان‌ها این کار را انجام دهی و خودت را از وسوسه‌های شیطانی کمتر نکن.

ز شیطان خود نشاید بود کمتر

اگر خصمی کنی، با آدمی کن

شمارهٔ ۴۲ - هجو حساد شعر

اطلاعات

برگردان به زبان ساده