هوش مصنوعی: ای نیکوکار بخشنده، که مثل موج دریا همیشه در حال جود و احسانی، تو همانند پسر خلف هستی که از ذات پیر آسمان‌ها نشأت گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: کاروانی از سرزمین تلاشت در حال حرکت است و رد پای شترش مانند صدف، جواهراتی را به زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: من برای دریافت نور و روشنایی، پیشانی‌ام را بر خاک در خانه‌ات می‌گذارم و این کار بی‌دلیل نیست؛ آثار زیبایی مانند نقش و نگارهای روی ماه را می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به کینه‌توزان پاسخ دهی، باید همچون آب باشید که به راحتی بر داغی و تنش‌ها می‌گذرد. اگر در دفاع از خود به احساسات و عصبانیت گرایش پیدا کنی، ممکن است به ضرر خودت تمام شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هرچند شخصی برای بهبود اوضاع تلاش می‌کند، اما من به راحتی و بدون هیچ‌گونه تصنعی، وضعیت خود را برای تو شرح می‌دهم.

هوش مصنوعی: امواج این دریا باعث شده که من خیلی بی‌تاب شوم و نمی‌دانم تا کی باید احساساتم را در درونم نگه‌دارم، همان‌گونه که صدف دندان‌هایش را بر روی دلش می‌فشارد.

هوش مصنوعی: لباس من به خاطر نوشیدن بیش از حد در میخانه‌ها، به مانند درخت تاکی شده که پوشش دیگری جز کفش ندارد.

هوش مصنوعی: هر بار که نسیمی به دستار من می‌وزد، چون گل، تکه‌ای از آن بر یکی از طرف‌ها می‌افتد.

هوش مصنوعی: کفش کهنه‌ام سوراخ شده و انگشت پایم از آن بیرون زده است، مانند اینکه چیز تازه‌ای از داخل آن پیدا شده است.

هوش مصنوعی: من مانند جلاجل، زردگوشانی هستم که در دایره ای ایستاده‌اند و با تمسخر و طعنه، به هم می‌کوبند و صدا ایجاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: این چه زمانی است که بر حال تو رحم می‌شود، ای سلیم؟ مبادا کسی مثل من هدف تیر ملامت قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: دوستان و هم‌نشینان من در حال سوگ و غم هستند، اما مراسم شادی و عروسی در حال برگزاری است. تا کی باید ناله و اندوه من باعث خوشحالی دیگران شود، مانند صدای دف که در عروسی می‌زنند؟

هوش مصنوعی: نه آسمان با امواج خود از دریاهای گوهرهای من در حال تلاطم است و نه زمین بر ایستاده است، من در تشنگی خود همچون دریای نجف خشک مانده‌ام.

هوش مصنوعی: ای ابر، در وادی تشنگانی که لبانشان خشک شده، بر آتش دل من یک قطره آب بریز، تا شاید بتوانم کمی از این حرارت و بی تابی کم کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی با من خوب رفتار کند و به من نیکی کند، من از لطف و وفای او بی‌نصیب نمی‌مانم و این محبت‌ها بی‌فایده نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در جواب به سختی‌ها و دشواری‌هایی که دارم، از من به اندازه یک قطره آب می‌گیرد و اگر روزگار به مانند صدف باشد، باید هنوز امیدوار باشم.