سلیم تهرانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۴ - درین دریا که از آشوب طوفان

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>درین دریا که از آشوب طوفان</p></div>
<div class="m2"><p>نرفته موجش از گرداب بیرون</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خوش آن کس کو تواند برد چون ابر</p></div>
<div class="m2"><p>گلیم خویش را از آب بیرون</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵ - طلب شراب

درین دریا که از آشوب طوفان
نرفته موجش از گرداب بیرون
خوش آن کس کو تواند برد چون ابر
گلیم خویش را از آب بیرون

هوش مصنوعی: در این دریا که طوفان و آشوب آن را آرام نمی‌گذارد، کسی خوشبخت است که بتواند مانند ابر، گلیم خود را از آب بیرون بکشد و بر مشکلات غلبه کند.

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴ - درین دریا که از آشوب طوفان

هوش مصنوعی: در این دریا که از سر و صدا و آشفتگی طوفان آرام نشده، امواجش هنوز از چنگال گرداب رهایی نیافته‌اند.

درین دریا که از آشوب طوفان

نرفته موجش از گرداب بیرون

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که می‌تواند مانند ابر، خود را از آب جدا کند و در سختی‌ها و چالش‌ها به راحتی قدم بردارد.

خوش آن کس کو تواند برد چون ابر

گلیم خویش را از آب بیرون

شمارهٔ ۲۴ - درین دریا که از آشوب طوفان

اطلاعات

برگردان به زبان ساده