سلیم تهرانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۶ - در آزار دمل خود

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آه ازین دمل که شد از سینهٔ من آشکار</p></div>
<div class="m2"><p>خون چو پیکان می‌چکد از غنچهٔ پستان مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هردم شیری که از پستان مادر خورده‌ام</p></div>
<div class="m2"><p>قطره‌قطره می‌کشد ایام از پستان مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دشمنی چون عشق دارم در قفای خود، ازان</p></div>
<div class="m2"><p>سر برون کرده از روی سپر پیکان مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۱۷ - هجو ملا وفا

آه ازین دمل که شد از سینه من آشکار
خون چو پیکان می چکد از غنچه پستان مرا
هردم شیری که از پستان مادر خورده ام
قطره قطره می کشد ایام از پستان مرا
دشمنی چون عشق دارم در قفای خود ازان
سر برون کرده از روی سپر پیکان مرا

شمارهٔ ۱۵ - گرفتن طلب خود از خواجه ی ممسک

شمارهٔ ۱۶ - در آزار دمل خود

آه ازین دمل که شد از سینهٔ من آشکار

خون چو پیکان می‌چکد از غنچهٔ پستان مرا

هردم شیری که از پستان مادر خورده‌ام

قطره‌قطره می‌کشد ایام از پستان مرا

دشمنی چون عشق دارم در قفای خود، ازان

سر برون کرده از روی سپر پیکان مرا

شمارهٔ ۱۶ - در آزار دمل خود

اطلاعات