هوش مصنوعی: تا کی باید در غم و شکست زندگی کنم؟ مثل مینا که از زمین برمی‌خیزد، من نیز می‌خواهم به آسمان بروم، همان‌طور که مسیحا از زمین بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: من از جایی دیگر تأثیر گرفته‌ام و ریشه‌ام به رنگ و شکل گل‌های زیبا نیست که از زمین بروید.

هوش مصنوعی: در باغی که ما همچون گل آن را پرورش داده‌ایم، آسمان‌ها از زمین به زیبایی نیلوفر می‌روید.

هوش مصنوعی: کسی که درگیر مشکلات و مسائل خود است، نمی‌تواند به عمق عشق پی ببرد. او تنها به تماشای آسمان از روی زمین مشغول است و از حقیقت‌های بزرگ دور مانده است.

هوش مصنوعی: ما چگونه می‌توانیم با این سطح پایین از توانایی، با کسی مثل مسیحا ارتباط برقرار کنیم؟ او از مسائل آسمانی و معنوی صحبت می‌کند، در حالی که ما تنها به امور عادی و دنیوی می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: اگر نوشیدنی نداری، به باغ برو؛ زیرا در آنجا وقتی به زمین نگاه کنی، لاله‌ها مانند شیشه‌های می درخشند و جلوه می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که به دنبال آرامش می‌نشینم، از شوق او به قدری سرخوشم که مانند ستاره‌ها به زمین افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: هر جا که برویم، نمی‌توانیم از غم و اندوه رهایی یابیم، زیرا غبار غم همیشه با ماست و حتی در بهترین مکان‌ها مثل دریا هم این غم بیشتر نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: بیایید درباره دنیای دیگری صحبت کنیم، تا کی باید کسی از آسمان یا زمین سخن بگوید؟