هوش مصنوعی: فصل گل گذشته و من هیچ فرصتی برای نوشیدن شراب نداشتم. مانند لاله، که داغ دلش را نمی‌توانم تسکین دهم.

هوش مصنوعی: خنده‌ی من در این دریا چه تأثیری دارد؟ من که حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای از وجود را در دریا باقی نگذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: در عشق و محبت آنقدر تلاش کرده‌ام که تمام دنیا را به سرم ریخته‌ام و برای دل‌های پر از غم، هیچ غمی باقی نگذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: با لب‎‌هایم بر لب مینا (لیوان) قرار دادم و در میان شراب، مانند دانه‌های ریز در شیشه‌ی ساعت، اجازه نمی‌دادم که چیزی از بین برود.

هوش مصنوعی: من دارای صد استعداد و هنر هستم و می‌خواهم همچون جم سلیم مشهور شوم، اما نام خود را در نشانه‌های خاص و جادویی نگذارم.