هوش مصنوعی: از شدت عشق و جنون، هیچگاه نتوانستم به وطنم پی ببرم. حتی وقتی که در بیابان بودم، لذت و شوری که از بودن در اجتماع و جمع دوستانم می‌بردم را نشناختم.

هوش مصنوعی: پس از سفر طولانی و زیادی که داشتم، مثل پرنده‌ افسانه‌ای "عنقا" که دیر بازمی‌گردد، وقتی به وطن برگشتم، آن‌قدر زمان گذشته بود که هیچ‌یک از ساکنان آنجا را نمی‌شناختم.

هوش مصنوعی: بی تو، زیبایی و جذابیت چهره‌های دیگر کم شده است. دیگر نتوانستم شمع را در مهمانی یا گل را در باغ بشناسم.

هوش مصنوعی: عمر من در صحبت و گفت‌وگو با این گروه گذشت، ولی هنوز نتوانسته‌ام همنشینانم را مانند شمع در جمع بشناسم.

هوش مصنوعی: در اثر دگرگونی‌های عمیق و جنون‌آمیز، آن‌قدر از خودم و واقعیت دور شده بودم که وقتی در روز قیامت سلیم، انسان پاک و سالمی را در کفن دیدم، نتوانستم او را بشناسم.