هوش مصنوعی: اگر به یاری و کمک کسی امید داشتم، هرگز سکوت نمی‌کردم و فریاد نمی‌زدم تا زمانی که زنده بودم.

هوش مصنوعی: صدای سرمستم دل بیابان را به تنگ آورده است. ای کاش صدای خوشی مانند صدای جرس داشتم.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم و فکر و خیالم ناشی از گردش ستاره‌ها و آسمان نیست. اگر از نگهبانان ترسی نداشتم، هرگز شراب نمی‌نوشیدم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم به سرنوشت خود بدون دلیل غصه بخورم، ای کاش من هم مثل پرنده‌ای که در قفس است، یک گوشه‌ای داشتم.

هوش مصنوعی: اگر در دل بیابان به دنبال چیزی می‌رفتم و حسادت می‌کردم، حتماً می‌مردم، اگر غیر از دستان خودم کسی را در اطرافم داشتم.

هوش مصنوعی: من و مگس هیچ علاقه‌ای به هم نداریم، اما ای کاش بر سرم مانند مگس برشیری که به شیرینی لب‌های هند معروف است، تسلط داشته باشم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به بی‌کسی من نمی‌رسد. اگر سلیم در این ویرانه‌ها نیاز به کمک یا همراهی داشت، چه کار می‌توانست بکند؟