هوش مصنوعی: به چند چشم خود به یاد تو، بر آب گل می‌زنم و مانند شراب، به یاد لب‌های تو در دل امواج اضطراب ایجاد می‌کنم.

هوش مصنوعی: به سایه‌اش نمی‌روم، حتی اگر ابرها مثل هما (پرنده‌ای اساطیری) شوند؛ به یاد چهره‌ات، در زیر نور آفتاب، جامی نوشیدنی می‌زنم.

هوش مصنوعی: من در طوفان شوق خود فریب خورده‌ام و می‌خواهم کشتی‌ای بیابم تا بر امواج آن انتخاب‌هایم را انجام دهم!

هوش مصنوعی: وقتی که ویرانه‌ای آکنده از نشانه‌های زندگی و آبادانی باشد، بیهوده است که بخواهم با قفل بستن روی درهایش خواب آلود بمانم.

هوش مصنوعی: من بسیار پاک و معصوم مانند گلی هستم، و چون موجی نرم و لطیف بر روی آب، به لبخند زدن پرداخته‌ام.