هوش مصنوعی: با جادو و عشق، دست آتش را بر مویی می‌نشانم، همچنان که غنچه‌ای بر روی گل نشسته است، و می‌توانم راز رنگ و عطر را به آن متصل کنم.

هوش مصنوعی: من در کار عشق به سادگی عمل کردم و از این رو جهان به من می‌خندد، زیرا می‌خواهم راهی را که مانند جریان سیلاب است، به آرامی و مانند آب، بستم.

هوش مصنوعی: من از طرف خودم می‌گویم که اگر لازم شود، سکوت می‌کنم و اجازه نمی‌دهم که با دوستانم صحبتی داشته باشم.

هوش مصنوعی: بدن من برای خدمت به معشوقه‌ام ناتوان شده است، مگر اینکه مانند قمری زنجیری را دور گردنم ببندم.

هوش مصنوعی: امشب سلیم از شدت مستی فریاد می‌زند که من وجود واقعی را یافته‌ام. دیگر امکان ندارد که بتوانم دهان این سبو را ببندم.