هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از مشکلات و پریشانی‌ها باخبر شوی، بهتر است از کسانی که دل‌شان آشفتگی دارد بپرسی. اگر به دنبال علت ویرانی‌ها هستی، از کسانی که از سیل و آسیب‌هایش تجربه دارند سوال کن.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه او هیچ‌گاه حال مرا نپرسید، اما از تو می‌خواهم که از من به اندازه‌ای که می‌توانی درباره‌ی این بی‌مهری بپرسی.

هوش مصنوعی: شانه در دست است تا به کار زلف‌های آشفته بپردازد؛ در این حال، از آشنایان در روزهای پر از نگرانی حالشان را جویا شو.

هوش مصنوعی: من از اینجا می‌روم، اما با خودم دردی را به همراه می‌برم که ناشی از عشق به توست. اگر به من اعتماد نداری، به احساسات و پشیمانی‌ام نگاه کن.

هوش مصنوعی: در دنیا هر لحظه آرزوها و امیدها بیشتر می‌شود. برای درک این موضوع، می‌توان از وضعیت مویی که در زندگی سخت و محدود است، مثال زد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و دل‌نوازی زلف محبوبان اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق و محبت او به آن‌ها در دلش جای دارد. اگر درباره ارتباط و احساس او اطلاعاتی نداری، می‌توانی از او بپرسی تا بیشتر بداند.