هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق در آتش است، اما چه فایده از کینه‌توزی، وقتی که زندگی همانند دام است و موش دریا را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: کسی که جوانی را از دست داده، می‌فهمد که برای سوختن شمع صبحگاهی دلیل وجود ندارد و نمی‌تواند بی‌دلیل گریه کند.

هوش مصنوعی: یک گدا که در میخانه است، با شراب به اندازه‌ای که در شیشه است، می‌آید و وقتی که آن را به زمین می‌گذارند، پادشاهی را که بر تخت نشسته است، زیر پا قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشم من به خاطر خط و خال تو مانند لاله‌ای می‌درخشد که سیاهی را در خود جای داده است.

هوش مصنوعی: کسی که می‌خواهد مرا از شراب دور کند، همانند احمق‌هایی است که ماهی را از آب بیرون می‌آورند.

هوش مصنوعی: ناله و آهی که از چشم تو برمی‌خیزد، همان‌طور که پدرم به من می‌گفت، نباید به کسی که مانند تیرانداز با کمان آماده است، راهی به خانه بدهی.

هوش مصنوعی: سلیم، وقتی که قاتل ما در روز قیامت به صلح می‌رسد، ما چگونه می‌توانیم از حق خود دفاع نکنیم؟