گنجور

شمارهٔ ۶۷۹

دهد مرغ دلم را عزم پرواز
درای ناقه همچون زنگ شهباز
دلم وقت تپیدن های شوقت
دهد همچون جرس از سینه آواز
مجو ناسازی از ما، زان که باشد
تن چون موی ما ابریشم ساز
کند مرغ دلم از ناتوانی
به بال دیگران چون تیر پرواز
مگر بر داغ دوری خراسان
نهم مرهم سلیم از سیر شیراز

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دهد مرغ دلم را عزم پرواز
درای ناقه همچون زنگ شهباز
هوش مصنوعی: پرندگان دل من را به پرواز وا می‌دارد، مانند اینکه شتر مرغی باشد که زنگی به گردن شهباز دارد.
دلم وقت تپیدن های شوقت
دهد همچون جرس از سینه آواز
هوش مصنوعی: دل من در زمان‌های شوق و عشق، مانند زنگی که صدا می‌دهد، درونم طنین انداز می‌شود.
مجو ناسازی از ما، زان که باشد
تن چون موی ما ابریشم ساز
هوش مصنوعی: تلاش نکن که ما با هم سازگار نباشیم، زیرا وجود ما مانند موهای ابریشمی است که به هم پیوند خورده‌اند.
کند مرغ دلم از ناتوانی
به بال دیگران چون تیر پرواز
هوش مصنوعی: مرغ دل من که ضعیف و ناتوان است، مثل تیر پرواز دیگران برمی‌خیزد.
مگر بر داغ دوری خراسان
نهم مرهم سلیم از سیر شیراز
هوش مصنوعی: آیا می‌توانم بر زخم جدایی از خراسان، دارویی بزنم که نشانه‌ای از سفر به شیراز باشد؟