هوش مصنوعی: دلم از درد و داغی که دارم پر است و این غم و اندوه مانند غباری در وجود من نشسته است. در دل تنگ و گرفته‌ام، این غبار به‌نوعی خود را نشان می‌دهد و همه جا را پوشانده است.

هوش مصنوعی: ذهن من از هیچ کس غم و اندوهی ندارد، اما دل من مانند ذغالی که دائما شعله‌ور می‌شود، هر لحظه گرد و غبار بی‌نهایت را به خود جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: بسیار گرد و غبار از دامان آسمان بر زمین می‌ریزد تا جایی که چمن، زینت گل را از شبنم خود می‌گیرد و پاک می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم این دل غمگین و پر از آه متعلق به کیست، اما می‌دانم که غبار بسیاری در اطرافش وجود دارد و همه‌چیز را پوشانده است.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به احساسات و دلتنگی اشاره دارد. منظو از "گریه گرد کلفت" ممکن است به نگرانی‌ها و مشکلاتی اشاره کند که باعث ناراحتی شده‌اند. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که فردی به نام سلیم در جستجوی آرامش و دل خوشی است، اما در دیار خود، نمی‌تواند به راحتی از شر فشارهای زندگی و غبارهای ناشی از باران (که ممکن است نمادی از چالش‌ها و مشکلات باشد) فرار کند. به طور کلی، این بیان حاکی از سختی‌ها و تلاش برای یافتن آرامش در میانه‌ی نگرانی‌هاست.