هوش مصنوعی: در بیابان، هر کسی که به یاد آن فرد با موهای مجعد و زیبا باشد، در حقیقت جلوه‌ای شبیه به آب روان را در سایه گل سنبل تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به یاد آن لب‌های زیبا بیفتد، هر لحظه مانند یک غنچه از گوشه‌ٔ چادر خود، گل‌های تازه‌ای می‌آفریند.

هوش مصنوعی: باغبان امشب درگیر درد و ناله‌ای است که از گلشن برمی‌خیزد و او را به زحمت انداخته، به طوری که نمی‌داند باید با بلبل چه کند.

هوش مصنوعی: در عشق تأثیری وجود دارد که مانند نقش زیبای یک پری، لیلی را از دل بید مجنون بیرون می‌آورد و او را به گل تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: دوست و دشمن در دنیای عشقی برای او یکی هستند و او به خاطر عشق هر درد و مشکلی را تحمل می‌کند. مانند اینکه کسی در دل دریا باشد و به فکر پل زدن بر آن موج‌ها باشد.